Tuesday, May 15, 2012

मृत्युला चकवून काही क्षण जगावे..


मृत्युला चकवून काही क्षण जगावे
बस तुझ्या हातून थोडे विष मिळावे

ना मला कळले कधी माझे इरादे
मग तुला हे प्रेमही कैसे कळावे ?

रोजचा वळवून रस्ता ये कधी तू
मीच का खाऊन खस्ता रोज यावे ?

गाळली गुलमोहराने सर्व पाने
त्यागुनी सारी सुखे मी मोहरावे

"पाहतो सारेच तो" म्हणतात सारे
"जाणतो सारे" असे केव्हा दिसावे ?

चुरडली कित्येक हृदये पावलांनी
चेहऱ्यावर भाव का भोळे असावे ?

व्याकरण भाषेहुनी ना भिन्न तरिही
भावना मांडायला बेशिस्त व्हावे !

सोड ना 'जीतू' जरा ही बेफिकीरी
मरण आल्यावर तरी डोळे मिटावे !

....रसप....
१५ मे २०१२

No comments:

Post a Comment

Please do write your name.
आपलं नाव नक्की लिहा!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...