Showing posts with label भावानुवाद - कविता. Show all posts
Showing posts with label भावानुवाद - कविता. Show all posts

Wednesday, July 10, 2013

मृत्युही गझलीय यावा.. (भावानुवाद - अपने होंठों पर सजाना चाहता हूँ..)

'मराठी कविता समूहा'च्या 'कविता एक अनुवाद अनेक - भाग २८' ह्या उपक्रमात माझा सहभाग -

वाटते ओठांवरी तू हास्य व्हावे
जन्मभर केवळ तुला मी गुणगुणावे

एकदा तर एक अश्रू तू टिपावा
पापणीने मोतियाचे दान द्यावे

खूप जपली मी तुझी स्मरणे उराशी
'मी तुला स्मरतो' असे तूही स्मरावे

स्वप्न काळोखात माझे हरवलेले
वास्तवाचे दीप आता पेटवावे

श्वास शेवटचा तुझ्या डोळ्यांत घ्यावा
मृत्युही गझलीय* यावा, मी जगावे

मुळ गझल : अपने होंठों पर सजाना चाहता हूँ
मूळ गझलकार : क़तील शिफ़ाई
भावानुवाद : ....रसप....
९ जुलै २०१३

मूळ गझल :-

अपने होंठों पर सजाना चाहता हूँ
आ तुझे मैं गुनगुनाना चाहता हूँ

कोई आँसू तेरे दामन पर गिराकर
बूँद को मोती बनाना चाहता हूँ

थक गया मैं करते-करते याद तुझको
अब तुझे मैं याद आना चाहता हूँ

छा रहा है सारी बस्ती में अँधेरा
रोशनी हो, घर जलाना चाहता हूँ

आख़री हिचकी तेरे ज़ानों पे आये
मौत भी मैं शायराना चाहता हूँ

- क़तील शिफ़ाई

* * * *

मीच गप्पा मारतो आता तुझ्याशी
एकट्याने तू मना का हिरमुसावे ?

Thursday, May 24, 2012

'कून फाया कून..' - स्वैर भावानुवाद/ प्रेरणा


'रॉकस्टार' मधील 'कून फाया कून..' चा अनुवाद/ भावानुवाद करायचे अनेक दिवस मनात घोळत होते. पण काही केल्या जमत नव्हता. कारणे अनेक.. 
१. मूळ गीत इतके भिनले होते की विचारचक्र चालू होतच नसे.. 
२. मूळ गीत नीट वाचल्यास लक्षात येते की त्याला कुठलाही विशिष्ट आकृतिबंध तर नाहीच, पण यमकसुद्धा पाळलेले नाहीत. अनुवाद करताना शक्यतो मूळ गीताच्या चालीवर करायची मला आवड आहे, पण ह्या गीताबाबत मी लय पकडण्यासाठी कुठलाच आधार पकडू शकलो नाही. 
३. गाण्यात काही फारसी/ उर्दू शब्दप्रयोग (सदाक़ अल्लाहुल....) व काही संदर्भ (या निझामुद्दीन....) असे आहेत, ज्यांचा अनुवाद केला जाऊ शकत नाही किंवा केल्यास त्यात काही मजा येणार नाही. 

शेवटी अनेक दिवस विचार करायचा प्रयत्न केल्यावर मी चालीवर न लिहिता मूळ गीताप्रमाणेच भरपूर मोकळीक घेऊन लिहिण्याचे ठरवले आणि तसेच केले. हा अनुवाद वाचताना म्हणूनच किंचित विस्कळीत वाटेल, पण त्यातही मी थोडासा Format जपायचा प्रयत्न केला आहे जेणेकरून एखादी स्वतंत्र चाल तरी नक्कीच दिली जाऊ शकेल.
टीप - मूळ गीत ज्यांनी ऐकलं नसेल, त्यांनी ते माझ्या आग्रहाखातर अवश्य ऐकावे.

======================================================

अनुवाद -

पुढे जरासे पाउल घे
कमी होउ दे अंतर हे 
जीवनातले रितेपण हे दूर कर माझ्या 
तुझ्याविनाचे रितेपण हे दूर कर आता 
रितेपणाही जगात नव्हता तेव्हा होता तोच एकटा
तुला मला तो व्यापुन उरला, त्याची माया, तोच विधाता 

तन मन माझे रंगव तू
मोबदला घे जीवन तू 

सोनसकाळी किरणे येती नाव तुझे घेऊन 
माझ्यामधल्या अंधाराला तूच टाक दिपवून 
तुझ्या पायरीवरती माझे मन जाते उजळून 
भगवंता रे, दयाघना घे आज मला व्यापून.........

एव्हढेच तू माझ्यावरती कर उपकार 
माझ्यापासुन मलाच मुक्ती दे सरकार..
मलाच माझा दिसो चेहरा बेदरकार 
माझे मजला कळून येवो सर्व विकार 

भ्रम माझे घेऊन चालले मला कुठे ?
माझ्या कर्माचे झेपे ना मज ओझे 
समजे ना हे पाउल नेते मला कुठे ?

माझ्यामध्ये तू सामावून 
तुझ्याच मागुन माझे पाउल
तुझ्यामधे मीही सामावून
तुझ्याच मी छायेला ओढून 

तुझ्याच हातुन मी घडलो
जगास नाही आवडलो 
तुझ्याच प्रेमावरी मदार 
तूच सत्य अन तू आधार
रितेपणाही जगात नव्हता तेव्हा होता तोच एकटा
तुला मला तो व्यापुन उरला, त्याची माया, तोच विधाता 
त्याची माया, तोच विधाता 
त्याची माया, तोच विधाता 

स्वैर भावानुवाद - ....रसप....
मूळ गीत/ प्रेरणा - 'कून फाया कून..'
मूळ गीतकार - इर्शाद क़मिल
चित्रपट - रॉकस्टार 

मूळ गीत -

या निझामुद्दीन औलिया,
या निझामुद्दीन सल का

क़दम बढ़ा ले,
हदों को मिटा ले,
आजा खालीपन में, पी का घर तेरा
तेरे बिन खाली आजा खालीपन में.

रंगरेज़ा रंगरेज़ा 
रंगरेज़ा रंगरेज़ा 

कुन! फ या कुन!, कुन! फ या कुन!
कुन! फ या कुन!, कुन! फ या कुन!

जब कहीं पे कुछ नहीं भी नहीं था 
वोही था, वोही था, वोही था 

वोह जो मुझ में समाया,
वोह जो तुझ में समाया 
मौला वही वही माया.

कुन! फ या कुन!, कुन! फ या कुन!

सदाक़ अल्लाहुल अलिय्युल अज़ीम 

रंगरेज़ा रंग मेरा तन मेरा मन,
ले ले रंगाई चाहे तन चाहे मन.

सजरा सवेरा मेरे तन बरसे 
कजरा अँधेरा तेरी जाँ की लौ...
क़तरा मिला जो तेरे दरबर से 
ओ मौला... मौला...

कुन! फ या कुन!, कुन! फ या कुन!
जब कहीं पे कुछ नहीं भी नहीं था 
वोही था, वोही था, वोही था 
कुन! फ या कुन!, कुन! फ या कुन!

सदाक़ अल्लाहुल अलिय्युल अज़ीम 
सदक़ रसूल उल नबी उल करीम 
सल्लल्लाहु अलय्ही व सल्लम 

हो मुझ पे करम सरकार तेरा,
अरज़ तुझे कर दे मुझे मुझसेही रिहा,
अब मुझको भी हो दीदार मेरा,
कर दे मुझे मुझसेही रिहा,
मुझसेही रिहा

मन के मेरे यह भरम,
कच्चे मेरे यह करम,
लेके चलें हैं कहाँ 
मैं तो जानू ना 

तू हैं मुझ में समाया 
कहाँ लेके मुझे आया.
मैं हूँ तुझ में समाया 
तेरे पीछे चला आया,
तेराही मैं इक साया 

तूने मुझको बनाया 
मैं तो जग को न भाया,
तूने गले से लगाया,
हक़ तूही हैं खुदाया 
सच तूही हैं खुदाया 

कुन! फ या कुन!, 
कुन! फ या कुन!

जब कहीं पे कुछ नहीं भी नहीं था 
वोही था, वोही था, वोही था 
कुन! फ या कुन!, कुन! फ या कुन!

सदाक़ अल्लाहुल अलिय्युल अज़ीम 
सदक़ रसूल उल नबी उल करीम 
सल्लल्लाहु अलय्ही व सल्लम 
सल्लल्लाहु अलय्ही व सल्लम 

 - इर्शाद क़मिल

Monday, December 26, 2011

बात निकलेगी तो फिर... (भावानुवाद - २)


मूळ गीताच्या चालीवर लिहिण्याचा प्रयत्न केला आहे -

नको इतकी अशी रंगेल उगा चर्चा ही

लोक "अकारण अबोला कशास?" पुसतील
"कसली चिंता तुला वाटे" असे विचारतील
दावतील अंगुली पाहून त्या केसांस खुल्या
आणि उलटून बघतील काळास सरल्या
कांकणांना बघुन होतील आरोप किती
कापरे हातही ठरतील गुन्हेगार किती

लोक निष्ठूर हे सुनवतील खड्या बोलांनी
माझ्या विषयास छेडतील विषय फिरवूनी
लावुनी घेऊ नको मनाला जरासेही तू प्रिये
तुझ्या चेहऱ्याची चलबिचल टिपून घेतील ते
साहुनी घे परि, पलटून प्रश्न मांडू नको
माझ्या नावाला त्यांच्यासमोरी घेऊ नको

नको इतकी अशी रंगेल उगा चर्चा ही

मूळ कविता - "बात निकलेगी तो फिर.."
मूळ कवी - कफील आजेर
भावानुवाद - ....रसप....
२५ डिसेंबर २०११

बात निकलेगी तो फिर... (भावानुवाद -  १)

मूळ कविता-


बात निकलेगी तो फिर दूर तलक जायेगी

लोग बेवजह उदासी का सबब पूछेंगे
ये भी पूछेंगे के तुम इतनी परेशां क्यूँ हो
उंगलियां उठेंगी सूखे हुए बालों की तरफ़
एक नज़र देखेंगे गुज़रे हुए सालों की तरफ़
चूड़ियों पर भी कई तंज़ किये जायेंगे
काँपते हाथों पे भी फ़िकरे कसे जायेंगे

लोग ज़ालिम हैं हर एक बात का ताना देंगे
बातों बातों में मेरा ज़िक्र भी ले आयेंगे
उनकी बातों का ज़रा सा भी असर मत लेना
वरना चेहरे की तासुर से समझ जायेंगे
चाहे कुछ भी हो सवालात ना करना उनसे
मेरे बारे में कोई बात न करना उनसे

बात निकलेगी तो फिर दूर तलक जायेगी

- कफील आजेर


Wednesday, November 23, 2011

मैं ज़िन्दगी का साथ निभाता चला गया - अनुवाद


मी जीवनास साथ देत धुंद चाललो
चिंता धुरात उडवुनी मी मुक्त चाललो

राखेस चाळणे पुन्हा असेच ना वृथा
शिशिरातुनी वसंत शोधुनी मी चाललो

जे लाभले मला मी त्यात हर्ष मानला
जे हरवले तयास विस्मरून चाललो

सुख-दु:ख हा फरकही जेथ जाणता न ये
माझ्या मनास तेथ घेउनी मी चाललो

मूळ गीत - साहीर लुधियानवी
अनुवाद - ....रसप....


मैं ज़िन्दगी का साथ निभाता चला गया
हर फ़िक्र को धुए में उडाता चला गया

बरबादियो का सोग मनाना फजूल था
बरबादियो का जश्न मनाता चला गया

जो मिल गया उसी को मुक्कदर समझ लिया
जो खो गया मैं उसको भूलता चला गया

गम और ख़ुशी में फर्क ना महसूस हो जहां
मैं दिल को उस मक़ाम में लता चला गया

- साहीर लुधियानवी

Thursday, October 20, 2011

बेसन की सोंधी रोटी पर.... - भावानुवाद


"निदा फाजली" ह्यांची एक अप्रतिम कविता वाचनात आली. कविता इतकी सुंदर आहे की अनुवाद करावा की नाही असा प्रश्न पडला. गेले दोन-तीन दिवस पुन्हा-पुन्हा वाचली.. किमान २५ वेळा तरी.. तेव्हा कुठे जराशी हिंमत आली अनुवादाचा प्रयत्न करायची. मला जाणीव आहे की माझा प्रयत्न अगदीच बाष्कळ असेल.. तरी मूळ कवितेचा अंशभर सुगंधही माझ्या अनुवादात उतरला तर मी समजेन की मी ह्या प्रयत्नात यशस्वी झालो!

बेसन की सोंधी रोटी पर खट्टी चटनी जैसी माँ ,
याद आता है चौका-बासन, चिमटा फुँकनी जैसी माँ ।

बाँस की खुर्री खाट के ऊपर हर आहट पर कान धरे ,
आधी सोई आधी जागी थकी दुपहरी जैसी माँ ।

चिड़ियों के चहकार में गूँजे राधा-मोहन अली-अली ,
मुर्गे की आवाज़ से खुलती, घर की कुंड़ी जैसी माँ ।

बीवी, बेटी, बहन, पड़ोसन थोड़ी-थोड़ी सी सब में ,
दिन भर इक रस्सी के ऊपर चलती नटनी जैसी मां ।

बाँट के अपना चेहरा, माथा, आँखें जाने कहाँ गई, 
फटे पुराने इक अलबम में चंचल लड़की जैसी माँ ।


- निदा फाजली

भावानुवाद :

पोळी-चटणीची आंबटशी गोडी भासे माझी आई
पाहुन चिमटा चौरंगाला मज आठवते माझी आई

पहुडुन खाटेवर काथ्याच्या खुट्ट वाजता खुले पापणी
श्रांत दुपारी अर्धी-मुर्धी सावध निजते माझी आई

चिवचिव चिमण्या साद घालती "राधा-मोहन अली-अली" ची
पहाटवेळी आरव ऐकुन कवाड उघडे माझी आई

कितीक नाती वेगवेगळी, कितीक रूपे तिने वठवली
तारेवरची रोजरोजची कसरत जगते माझी आई

तुकड्यांमध्ये वाटुन उरली कुणास ठाउक कुठे कितीशी?
जुन्या फाटक्या छबीत अल्लड मजला दिसते माझी आई


मूळ कविता - "बेसन की सोंधी रोटी पर...."
मूळ कवी - निदा फाजली
भावानुवाद - ....रसप....
२० ऑक्टोबर २०११

Thursday, September 22, 2011

जो बीत गई सो बात गई.. - भावानुवाद


आशा आणिक स्वप्नांचा हा
जीवनातला प्रियतम तारा
मावळला तर मावळला
प्रसन्नवदनी आकाशाला पहा जरा
कितीक तारे निखळुन गेले
आवडतेही निघून गेले
सांग निखळल्या ताऱ्यासाठी
शोक कधी आकाश करे का?
झाले-गेले विसरुन जावे!


मधूर संतोषाचा प्याला
तना-मनाला रिझवुन गेला
जरी तडकला, तडकू द्यावा
मधुशालेच्या अंगणास तू पहा जरा
कितीक प्याले डगमग करती
धडपडती अन् धुळीस मिळती
पडल्यावरती कधी न उठती
तुटल्या-फुटल्या प्याल्यांसाठी
मधुशाला ना कुंथत बसते
झाले गेले विसरुन जावे


नाजुक मातीचे हे बनती
मधुघट सारे हटकुन फुटती
अल्पायुष्यच घेऊन येती
सारे प्याले तुटती फुटती
असे असूनीही मधुशालेमधे पहा
मधुघट असती, मधुप्यालेही
मादकतेने रंगलेलेही
मधुरस लुटुनी दंगलेलेही


जीव जडवितो घट प्याल्यांवर
रसप असा तो कच्चा असतो
खऱ्या रसाने जो जळतो तो
कधी न रडता, प्रसन्न दिसतो
झाले गेले विसरुन जावे!





मूळ कविता - जीवन में इक सितारा था...
मूळ कवी - हरिवंशराय बच्चन
भावानुवाद - ....रसप....
२२ सप्टेंबर २०११



मूळ कविता -


जीवन में एक सितारा था
माना वह बेहद प्यारा था
वह डूब गया तो डूब गया
अम्बर के आनन को देखो
कितने इसके तारे टूटे
कितने इसके प्यारे छूटे
जो छूट गए फिर कहाँ मिले
पर बोलो टूटे तारों पर
कब अम्बर शोक मनाता है
जो बीत गई सो बात गई

जीवन में मधु का प्याला था
तुमने तन मन दे डाला था
वह टूट गया तो टूट गया
मदिरालय का आँगन देखो
कितने प्याले हिल जाते हैं
गिर मिट्टी में मिल जाते हैं
जो गिरते हैं कब उठतें हैं
पर बोलो टूटे प्यालों पर
कब मदिरालय पछताता है
जो बीत गई सो बात गई

मृदु मिटटी के हैं बने हुए
मधु घट फूटा ही करते हैं
लघु जीवन लेकर आए हैं
प्याले टूटा ही करते हैं
फिर भी मदिरालय के अन्दर
मधु के घट हैं मधु प्याले हैं
जो मादकता के मारे हैं
वे मधु लूटा ही करते हैं

जिसकी ममता घट प्यालों पर
वह कच्चा पीने वाला है
जो सच्चे मधु से जला हुआ
कब रोता है चिल्लाता है
जो बीत गई सो बात गई।।

- हरिवंशराय बच्चन

Tuesday, August 30, 2011

You create beauty - अनुवाद


काल ब्लॉग सर्फिंग करताना "सरू सिंघल" ह्यांच्या ब्लॉगवर एक कविता वाचनात आली.. खूप आवडली आणि सहज म्हणून अनुवाद केला..
माझी खात्री आहे, तुम्हालाही ही मूळ कविता खूप आवडेल.


After a long tiring day,
When my heart seeks consoling,
In the night,
When my views are strolling,
To make me live,
You create beauty in life.


Sometimes, when you're away,
My skin feels bare.
Cuddling myself with your photo,
I look for you everywhere.
To tell me life is better than it seems,
You create beauty in dreams.


When the world makes me dumb-struck,
And I sit like a neglect art, ground struck.
To tell me not to care afterwards,
You create beauty in words.


- Saru Singhal


अनुवाद -

एक सरता न सरणारा दिवस
कसाबसा ढकलून झाल्यावर
जेव्हा मनास कुणी तरी गोंजारावंसं वाटतं
जेव्हा सगळं जगच भरकटल्यासारखं भासतं
तेव्हा जगण्याची उमेद देण्यासाठी
तू जीवनातलं सौंदर्य दाखवतोस

कधी तरी तू जवळ नसताना
बोचरं एकटेपण साहताना
तुझ्या फोटोला कवटाळताना
भिरभिरती नजर तुला शोधत असते
ती अगतिकतेची क्षणिकता संपवण्यासाठी
तू स्वप्नातलं सौंदर्य दाखवतोस

ही दुनिया जेव्हा मला हतबुद्ध करते
आणि मी एखाद्या नाकारलेल्या निर्मितीसारखी हताश बनते
सगळी कटुता भुलवण्यासाठी
तू शब्दांतलं सौंदर्य दाखवतोस...

....रसप....
२९ ऑगस्ट २०११

Saturday, August 27, 2011

"खुदा" (पूरे का पूरा आकाश..) - भावानुवाद - २


पसरून विश्व अवघे तू खेळ मांडला जो
नियमांस मी तुझ्या त्या पाळून खेळला तो

सूर्यास झाकले तू काळ्या घरात एका
अन् वाटले तुला मी भांबावलोच आता
पण दीप प्रज्वलूनी अंधार जिंकला मी
माझ्या पुढ्यात तेथे आल्या अनेक वाटा

हातात सागराला घेऊन लोटले तू
मी ठेवले हसूनी त्याच्यावरीच तारू

ती चाल खास होती कोंडी करावयाची
भेदून चक्रव्यूहा शिकलो लढावयासी

केल्या चमत्कृती अन ललकारलेस मजला
मी एक चाल केली गिळले तुझ्याच वझिरा

मृत्यू पुढे करूनी तू खेळले शहाला
मी संपलोच आता हे वाटले तुला ना?
जाणून मी तुझ्या ह्या चालीस फोल केले
आत्म्यास वाचवूनी मी त्यागले तनाला

पसरून विश्व अवघे तू खेळ मांडला जो
खेळीन मीच आता नियमांस बदलुनी तो



मूळ कविता - "खुदा"
मूळ कवी - गुलजार
भावानुवाद - ....रसप....
२५ ऑगस्ट २०११


मूळ कविता -

"खुदा"


पूरे का पूरा आकाश घुमा कर बाज़ी देखी मैने

काले घर में सूरज चलके,
तुमने शायद सोचा था
मेरे सब मोहरे पिट जायेंगे.
मैने एक चराग जलाकर रोशनी कर ली,
अपना रस्ता खोल लिया..

तुमने एक समन्दर हाथ में लेकर मुझपे ढेल दिया,
मैने नोह की कश्ति उस के ऊपर रख दी

काल चला तुमने और मेरी जानिब देखा,
मैने काल को तोड़कर,
लम्हा लम्हा जीना सीख लिया

मेरी खुदी को मारना चाहा
तुमने चन्द चमत्कारों से
और मेरे एक प्यादे ने चलते चलते
तेरा चांद का मोहरा मार लिया

मौत की शह देकर तुमने समझा था अब
तो मात हुई
मैने जिस्म का खोल उतारकर सौंप
दिया,
और रूह बचा ली

पूरे का पूरा आकाश घुमा कर अब
तुम देखो बाज़ी...


- गुलज़ार


"खुदा" (पूरे का पूरा आकाश..) - भावानुवाद - १ 


Wednesday, August 24, 2011

"खुदा" (पूरे का पूरा आकाश..) - भावानुवाद - १


विश्वाच्या पटावर तू माझा खेळ मांडलास

काळ्या घरात सूर्य झाकलास
तुला वाटलं मी भरकटीन
मी एका ज्योतीने आसमंत उजळवला
आणि रस्ता शोधला

हाताच्या रेट्याने एक महासागर लोटलास माझ्या अंगावर
नखाएव्हढी माझी एक नांव त्यावर आरूढ झाली

कोंडी केलीस माझी बिकट परिस्थितीत गाठून
मी हसत हसत त्यातूनही मार्ग काढून दाखवला

चमत्कारांच्या जोरावर
तू माझ्या बुद्धिमत्तेला आव्हान दिलंस
माझ्या छोट्याश्या पावलाने
तुझा चंद्र काबीज केला

मृत्यूच्या रूपाने काटशह देताना तुला वाटलं की
आता मात झालीच
मी नश्वर शरीराची खोळ उतरवून ठेवली
आणि आत्मा पवित्र ठेवला

आता विश्वाच्या पटावर तू माझा खेळ बघ...


मूळ कविता - "खुदा"
मूळ कवी - गुलजार
शब्दश: अनुवाद - ....रसप....
२३ ऑगस्ट २०११



मूळ कविता -

"खुदा"


पूरे का पूरा आकाश घुमा कर बाज़ी देखी मैने

काले घर में सूरज चलके,
तुमने शायद सोचा था
मेरे सब मोहरे पिट जायेंगे.
मैने एक चराग जलाकर रोशनी कर ली,
अपना रस्ता खोल लिया..

तुमने एक समन्दर हाथ में लेकर मुझपे ढेल दिया,
मैने नोह की कश्ति उस के ऊपर रख दी

काल चला तुमने और मेरी जानिब देखा,
मैने काल को तोड़कर,
लम्हा लम्हा जीना सीख लिया

मेरी खुदी को मारना चाहा
तुमने चन्द चमत्कारों से
और मेरे एक प्यादे ने चलते चलते
तेरा चांद का मोहरा मार लिया

मौत की शह देकर तुमने समझा था अब
तो मात हुई
मैने जिस्म का खोल उतारकर सौंप
दिया,
और रूह बचा ली

पूरे का पूरा आकाश घुमा कर अब
तुम देखो बाज़ी...


- गुलज़ार

Sunday, August 21, 2011

एक दिन जब सवेरे सवेरे.... - भावानुवाद


मऊ अंधाऱ्या शालीत गुरफटलेला
पर्वताची उशी करून निजलेला सूर्य
एका भल्या पहाटे जेव्हा जागा झाला,
तेव्हा दिसलं.. 
मनातल्या अंगणात प्रेमाचा बहर फुलला आहे
प्रत्येक आठवणीच्या डहाळीवर
रंगीबेरंगी क्षणांच्या कळ्या दरवळत आहेत

अव्यक्तशी इच्छा..
अर्धवट जागी होऊन, किलकिल्या डोळ्यांनी पाहू लागली
प्रत्येक लाटेबरोबर..
प्रत्येक झुळूकीसरशी
वाहाणारं जीवन
जणू प्रत्येक क्षणाला नवं
अन् तरीही तसंच.. जुनं
कुशीत प्रेमाची उब आहे
डोळ्यांत स्वप्नांची ओल आहे
मीलनाचे क्षण आहेत
विरहाचे व्रण आहेत
आणि एक जाणीव आहे
खळाळत्या ओढ्यासारखा कालौघ सांगतो आहे -  
मनातल्या अंगणात प्रेमाचा बहर फुलला आहे
प्रत्येक आठवणीच्या डहाळीवर
रंगीबेरंगी क्षणांच्या कळ्या दरवळत आहेत.....


मूळ कविता - एक दिन जब सवेरे सवेरे....
मूळ कवी - जावेद अख्तर
स्वैर अनुवाद - ....रसप....
२० ऑगस्ट २०११


मूळ कविता -


एक दिन जब सवेरे सवेरे,
सुरमई से अँधेरे की चादर हटाके,

एक परबत के तकिये से सूरज ने सर जो उठाया,तो देखा..
दिल की वादी में चाहत का मौसम हैं..
और यादों की डालियों पर

अनगिनत बीतें लम्हों की क़लिया महकने लगी हैं..

अनकही अनसुनी आरजू,

अर्धवट आँखे मलते हुए देखती हैं..
लहर दर लहर,मौज दर मौज बहती हुई जिंदगी
जैसे हर पल नयी पर फिर भी वही.. हाँ, वही जिंदगी..
जिसके दमन में एक मोहब्बत भी हैं, कोई हसरत भी हैं..
पास आना भी हैं, दूर जाना भी हैं
और ये एहसास हैं..
वक़्त झरने सा बहता हुआ,
जा रहा हैं, ये कहता हुआ..
दिल की वादी में चाहत का मौसम हैं..
और यादों की डालियों पर
अनगिनत बीतें लम्हों की क़लिया महकने लगी हैं..

--- जावेद अख्तर

Tuesday, August 02, 2011

इकतारा - १ (रूह का बंजारा..) - भावानुवाद

मूळ चालीत लिहायचा प्रयत्न केला आहे -  

पाखरू मनाचं मुक्त झालं
सोडुनी घराला दूर गेलं
सोडुनी घराला दूर गेलं, तोडुनी
रे घराला तोडुनी गेलं सोडुनी
मिटावे जसे डोळ्यांना हे वाहतात थेंब काही
वाहतात थेंब काही
मिटावे जसे डोळ्यांना हे वाहतात थेंब काही
वेदना उठे ऐकुनी मनी गीतमल्हार रे

नादहीन तुझी एकतारी एकतारी
नादहीन तुझी एकतारी
नादहीन तुझी एकतारी एकतारी
नादहीन तुझी एकतारी


निशा कालची पारोशी बैसली उशाला
परतली उषा पाहूनी बंद दरवाज्याला
जीव कावला कोंडूनी श्वास थंडावले
साद गुंफते दु:खाची एकटेपणाला
साद गुंफते
साद गुंफते
एकटेपणा
एकटेपणा

मिटावे जसे डोळ्यांना हे वाहतात थेंब काही
वाहतात थेंब काही
मिटावे जसे डोळ्यांना हे वाहतात थेंब काही
वेदना उठे ऐकुनी मनी गीतमल्हार रे

नादहीन तुझी एकतारी एकतारी
नादहीन तुझी एकतारी
नादहीन तुझी एकतारी एकतारी
नादहीन तुझी एकतारी



मूळ गीत - इकतारा (रूह का बंजारा..)
मूळ गीतकार/ कवी - अमिताभ भट्टाचार्य
संगीत - अमित त्रिवेदी
चित्रपट - वेक अप सिड

भावानुवाद - ....रसप....
२ ऑगस्ट २०११
मूळ गीत -
रूह का बंजारा रे परिंदा
छड गया दिल का रे घरौंदा
छड गया दिल का रे घरौंदा तोड़ के
वे घरौंदा तोड़ के, गया छोड़ के
जे नैणा करूँ बंद बंद, बह जाए बूँद बूँद
बह जाए बूँद बूँद
जे नैणा करूँ बंद बंद, बह जाए बूँद बूँद
तड़पाए रे, क्यूँ सुनाए गीत मल्हार दे

बेमलंग तेरा इकतारा इकतारा
बेमलंग तेरा इकतारा

बेमलंग तेरा इकतारा इकतारा
बेमलंग तेरा इकतारा

बीती रात बासी बासी पड़ी है सिर्हाने
बंद दरवाजा देखे लौटी है सुबह
ठण्डी है अँगिठी, सीली सीली हैं दिवारें
गूँजे टकराके इनमें दिल की सदा
गूँजे हाए रे
गूँजे हाए रे
दिल की सदा
दिल की सदा

जे नैणा करूँ बंद बंद, बह जाए बूँद बूँद
बह जाए बूँद बूँद
जे नैणा करूँ बंद बंद, बह जाए बूँद बूँद
तड़पाए रे, क्यूँ सुनाए गीत मल्हार दे

बेमलंग तेरा इकतारा इकतारा
बेमलंग तेरा इकतारा
बेमलंग तेरा इकतारा इकतारा
बेमलंग तेरा इकतारा

- अमिताभ भट्टाचार्य

Sunday, July 31, 2011

Wake up Sid ! (स्वैर अनुवाद)

मूळ गाण्याच्या चालीत लिहायचा प्रयत्न केला आहे -

ऐक जरा
सांगतो मी तुला
वाजले किती
कळतंय का तुला?
रात्र गेली झोपी जागा दिवस जाहला
उघडुनी डोळ्यांना हसती दिशा दहा
खेळ चाले जणू नादांचा तू पहा

Wake up Sid !
क्षणही बोलती
Wake up sid !
करू भटकंती
Wake up sid!
दशदिशा या तुला मारतात हाका
अरे ऐक पुन्हा तू जरा !
Wake up!

प्रत्येकाचे
बोलणे ऐक तू
कर अपुल्या
फक्त मनाचे तू
जीवनाच्या निर्णयांना तूच घे सर्वथा
शोधूनी घे स्वत:च्या तूच तू रे पथा
तूच प्रवासात असशी तुझ्या सोबतीला

Wake up Sid !
क्षणही बोलती
Wake up sid !
करू भटकंती
Wake up sid!
दशदिशा या तुला मारतात हाका
अरे ऐक पुन्हा तू जरा !
Wake up!

आज ही न हो काल झाले तसे
आज ही तुला झोप लागेल रे
सुस्तीला टाकुनी बोल तू, ऐक तू; कर काही तरी
जीवनी दु:खाचा, सुखाचा काही तरी तू रंग भरी

Wake up Sid !
क्षणही बोलती
Wake up sid !
करू भटकंती
Wake up sid!
दशदिशा या तुला मारतात हाका
अरे ऐक पुन्हा तू जरा !
Wake up!


मूळ गीत - "Wake up Sid"
मूळ गीतकार - जावेद अख्तर
संगीत - शंकर-एहसान-लॉय
चित्रपट - Wake up Sid

स्वैर अनुवाद - ....रसप....
३१ जुलै २०११
मूळ गीत -
सुनो तो ज़रा
हमको है यह कहना
वक़्त है क्या तुमको पता है  ना
सो गयी रात जाके दिन है अब जाग उठा
आँखें मसलता है सारा यह समां
आवाजें भी लेती है अंगडाइयाँ   

Wake up Sid !
सारे  पल कहें
Wake up sid !
चल कहीं चलें
Wake up sid!
सब दिशाओं से आ रही है सदा
सुन सको अगर सुनो
Wake up!

यह जो कहें
वोह जो कहें सुन लो
बात जो सही
दिल को लगे चुन लो
करना है क्या तुम्हे
यह तुम्ही करो फैसला
यह सोच लो तुम को जाना है कहाँ
तुम ही मुसाफिर
तुम ही तो हो कारवाँ


Wake up Sid !
सारे  पल कहें
Wake up sid !
चल कहीं चलें
Wake up sid!
सब दिशाओं से आ रही है सदा
सुन सको अगर सुनो
Wake up!


आज भी देखो कल जैसा ही ना हो
आज भी यूँ ना तुम सोते ही रहो
इतने क्यूँ सुस्त हो कुछ कहो कुछ सुनो
कुछ ना कुछ करो
रो पडों या हसो ज़िन्दगी में कोई ना कोई रंग भरो


Wake up Sid !
सारे  पल कहें
Wake up sid !
चल कहीं चलें
Wake up sid!
सब दिशाओं से आ रही है सदा
सुन सको अगर सुनो
Wake up!
- जावेद अख्तर

Saturday, July 30, 2011

दिन जल्दी-जल्दी ढलता है - भावानुवाद

काळ अचानक येत असे
इप्सित मानस दूर नसे
हाच विचार करून कुणी, श्रांत जिवात उमेद भरे
लौकर लौकर दिवस सरे  

वाट किती बघतात पिले
अन घरट्यातून नजर फिरे 
जाणुन हे चिमणी असते, जोर परांत पुनश्च चढे     
लौकर लौकर दिवस सरे  

कोण मला बघण्यास झुरे?
कोण मनी मम वास करे
प्रश्न मला छळतो, पिडतो; त्राण पदातुन क्षीण उरे 
लौकर लौकर दिवस सरे

(गालल गालल गालल गा)
मूळ कविता - दिन जल्दी-जल्दी ढलता है!
मूळ कवी - हरिवंशराय बच्चन
भावानुवाद - ....रसप....
२८ जुलै २०११   
मूळ कविता -
हो जाय न पथ में रात कहीं,
मंज़िल भी तो है दूर नहीं -
यह सोच थका दिन का पंथी भी जल्दी-जल्दी चलता है!
दिन जल्दी-जल्दी ढलता है!

बच्चे प्रत्याशा में होंगे,
नीड़ों से झाँक रहे होंगे -
यह ध्यान परों में चिड़ियों के भरता कितनी चंचलता है!
दिन जल्दी-जल्दी ढलता है!


मुझसे मिलने को कौन विकल?
मैं होऊँ किसके हित चंचल? -
यह प्रश्न शिथिल करता पद को, भरता उर में विह्वलता है!
दिन जल्दी-जल्दी ढलता है!


- हरिवंशराय बच्चन

Friday, July 15, 2011

फनकार (साहिर लुधियानवी) - भावानुवाद

 
शब्द माझे गुंफले जे आपल्या प्रेमासभोती
आज सौदा मांडला त्यांचाच मी बाजारहाटी  


श्वास प्रेमाचे दिले तू शब्द तेही तोडतो मी
खास बोली आज त्यांची ह्या दुकानी लावतो मी
शब्द सारे, शायरी अन भावनांचे मोल केले
मोजण्या अन तोलण्याला तागडी घेतोय हाती
..............................आज सौदा मांडला त्यांचाच मी बाजारहाटी  


तूच तू सामावली होतीस ती सारीच गीते 
ही भणंगी ऐवजाचे रूप थोटे त्यांस देते 
प्राशले ज्यांनी तुझ्या त्या चेहऱ्याच्या अमृताला 
त्याच शब्दांना विके मी पोसण्याला जीवनासी
..............................आज सौदा मांडला त्यांचाच मी बाजारहाटी  


भरडुनी मी जात असता हाल माझे पाहण्याला
थांबली नाहीच प्रतिभा आज माझ्या सोबतीला  
ते तुझे नखरे कुणा शेठासमोरी शोभताना    
त्या तुझ्या हसऱ्या छबीला बाळगावे का उराशी ?

आज सौदा मांडला त्यांचाच मी बाजारहाटी  
शब्द माझे गुंफले जे आपल्या प्रेमासभोती


मूळ रचना - फनकार
मूळ कवी -  साहिर लुधियानवी
भावानुवाद - ....रसप....
१३ जुलै २०११



मूळ रचना -

मैंने जो गीत तेरे प्यार की खातीर लिखे
आज उन गीतों को बाज़ार में ले आया हूँ...


आज दुकान पे नीलाम उठेगा उनका,
तूने जिन गीतों पर रख्खी थी मोहब्बत की असास...
आज चांदी की तराज़ू में तुलेगी हर चीज़,
मेरे अफ़कार, मेरी शायरी, मेरा एहसास...


जो तेरी ज़ात से मनसूब थे, उन गीतों को
मुफ़्लिसी, जिन्स बनाने पर उतर आई है...
भूक, तेरे रूख-ए-रंगीं के फ़सानों के इवज़
चंद आशीया-ए-ज़रूरत की तमन्नाई है...


देख इस अरसागह-ए-मेहनत-ओ-सरमाया में
मेरे नग़्में भी मेरे साथ नहीं रह सकते...
तेरे जल्वे किसी ज़रदार की मीरास सही,
तेरे खाके भी मेरे पास नहीं रह सकते...


आज उन गीतों को बाज़ार में ले आया हूँ
मैंने जो गीत तेरे प्यार की खातीर लिखे...



-  साहिर लुधियानवी 

Wednesday, June 29, 2011

फज़ा भी है जवाँ जवाँ.. - भावानुवाद

सुवासल्या दिशा दिशा, हवेत कुंद गारवा
सुरेल आसमंत हा, पुन्हा स्मरे जुनी कथा
खुणावती दुरून ते, थवे सुगंध ल्यायले
कुणास आठवून हे मनात रंग सांडले
कणाकणास ठाव प्रीत आपली असे पहा

शमूनही शमे न ही, कशी तहान आगळी
निवांतता जशी मनी, असूनही नसे खरी
मिलाफणे-दुरावणे  चटोर ऊन सावल्या

मधेच काळ थांबला, स्वत:त साधण्या दुवा
क्षणात येथ यातना, क्षणात हर्ष जाहला!
मनावरी किती किती क्षणोक्षणी बनी खुणा


मूळ गीत - "फज़ा भी है जवाँ जवाँ...."
मूळ कवी - हसन कमाल
भावानुवाद - ....रसप....
२८ जून २०११


मूळ गीत -

फज़ा भी है जवाँ जवाँ, हवा भी है रवाँ रवाँ
सुना रहा है ये समा, सुनी सुनी सी दास्ताँ ॥धृ॥

पुकारते हैं दूर से, वो काफ़िले बहार के
बिखर गए हैं रंग से किसी के इंतज़ार के
लहर-लहर के होँठ पर वफ़ा की हैं कहानीयाँ ॥१॥

बुझी मगर बुझी नहीं, न जाने कैसी प्यास है ?
करार दिल से आज भी, न दूर है न पास है
ये खेल धूप-छाँव का, ये कुरबतें, ये दुरीयाँ ॥२॥

हर एक पल को ढूँढता, हर एक पल चला गया
हर एक पल फ़िराक़ का, हर एक पल विसाल का
हरेक पल गुज़र गया बना के दिल पे इक निशाँ ॥३



- हसन कमाल  

Thursday, June 02, 2011

अपने होने का....भावानुवाद

प्रत्येक ओळीत २८ मात्रा जपून लिहिण्याचा प्रयत्न केला आहे.


जाणीव माझ्या असण्याचीच करवून देत होतो
हातामध्ये राख घेऊन भिरकून देत होतो

वठुन गेले होते म्हणून ज्यांना तोडले होते
म्हणती वारा तुजला शाखा हलवून देत होतो

सत्यवचन केवळ त्याचे होते त्याच्या मैफिलीत
रुकार त्याला हाताला मी उचलून देत होतो

पाहुन मजला झुकती त्या माना वडीलधा-यांच्या
आशिर्वचास मस्तक जेथे झुकवून देत होतो

एके काळी हत्यारेही भलेच होते वाटे
पाणी पाजुन नंतर म्हणती, "सणकून देत होतो"

सदैव मजला लाखोली तो वाही येथे तेथे
ऐकुन त्याचे कविता माझी सुनवून देत होतो

मी घराला उभारता झालो पुरता वेडा खुळा
उभारलेल्या भिंतीला मी ढकलून देत होतो

आतापासुन खोट्याला मी मानीन आपलेसे
खरे वागण्याची मी किंमत चुकवून देत होतो




मूळ कविता - अपने होने का हम...
मूळ कवी - राहत इंदौरी
भावानुवाद - ....रसप....
२ जून २०११



मूळ कविता:

अपने होने का हम इस तरह पता देते थे
खाक मुट्ठी में उठाते थे, उड़ा देते थे

बेसमर जान के हम काट चुके हैं जिनको
याद आते हैं के बेचारे हवा देते थे

उसकी महफ़िल में वही सच था वो जो कुछ भी कहे
हम भी गूंगों की तरह हाथ उठा देते थे

अब मेरे हाल पे शर्मिंदा हुये हैं वो बुजुर्ग
जो मुझे फूलने-फलने की दुआ देते थे

अब से पहले के जो क़ातिल थे बहुत अच्छे थे
कत्ल से पहले वो पानी तो पिला देते थे

वो हमें कोसता रहता था जमाने भर में
और हम अपना कोई शेर सुना देते थे

घर की तामीर में हम बरसों रहे हैं पागल
रोज दीवार उठाते थे, गिरा देते थे

हम भी अब झूठ की पेशानी को बोसा देंगे
तुम भी सच बोलने वालों के सज़ा देते थे..


- राहत इंदौरी


"मराठी कविता समुहा"च्या "कविता एक अनुवाद अनेक" ह्या उपक्रमासाठी केलेला भावानुवादाचा प्रयत्न.

Wednesday, May 25, 2011

जंगल दूत

१.  

जंगल जंगल बात चली है - भावानुवाद

सा-या जंगलामध्ये पसरली एक बातमी
खुद्कन् हसलंय फूल लाघवी, फूल लाघवी
....................... सा-या जंगलामध्ये बातमी, खुद्कन् हसलंय फूल लाघवी
....................... सा-या जंगलामध्ये बातमी, खुद्कन् हसलंय फूल लाघवी


एक पाखरू बुजलं होतं,
लाजत होतंssss
अरे अंड्यामधेच सुखात होतो,
बोलत होतंsssss
कशास आलो आहे येथे जन्म घेऊनी

खुद्कन् हसलंय फूल लाघवी, फूल लाघवी

....................... सा-या जंगलामध्ये बातमी, खुद्कन् हसलंय फूल लाघवी
....................... सा-या जंगलामध्ये बातमी, खुद्कन् हसलंय फूल लाघवी


-
मूळ गीत - जंगल जंगल बात चली हैं...
मूळ कवी - गुलजार
भावानुवाद - ....रसप....
२५ मे २०११



मूळ गीत -


जंगल जंगल बात चली है… पता चला है..
अरे चड्डी पहन के फूल खिला है ..फूल खिला है

....................... जंगल जंगल पता चला है चड्डी पहन के फूल खिला है
....................... जंगल जंगल पता चला है चड्डी पहन के फूल खिला है

एक परिंदा है शर्मिंदा..
था वो नंगाssss
भाई इससे तो अंडे के अन्दर…
था वो  चंगाssss
सोच रहा है बाहर आखिर क्यों निकला है…

अरे चड्डी पहन के फूल खिला है ..फूल खिला है

....................... जंगल जंगल पता चला है चड्डी पहन के फूल खिला है
....................... जंगल जंगल पता चला है चड्डी पहन के फूल खिला है

- गुलजार

.

२.

वैनगंगेच्या तीरावरती
छोटी छोटी गावं होती
जंगल होते अवतीभवती
हिंस्त्र श्वापदे तिथे राहती

सर्व माणसे गरीब साधी
शेती करती, गुरे पाळती
लाकुडतोडे होते काही
सुखे आपले जीवन जगती

एके दिवशी अद्भुत घडले
असे न कोणी कधी कल्पिले
"शेरखान" वाघाने तेथे
शिकार करण्या लक्ष वळविले!

एका लाकुडतोड्याचे ते
लहानगेसे पोर होते
वाघाच्या हल्ल्याला चुकवुन
जंगलामध्येच गेले होते..

'शेरखान' तो वाघ लंगडा
शिकार हुकता क्रोधित झाला
शोधत शोधत त्या पोराला
डरकाळ्या तो देऊ लागला!

पोर छोटे निर्भय होते
झाडीमधुनी धावत होते
चढून गेले टेकाडावर
तिथे लांडग्याचे घर होते.......


....रसप....
२६ मे २०११
.
.

३.


इथे लांडगा ऐकत होता
वाघाच्या त्या डरकाळ्यांना
लांडगीणही समजून होती
शिकारीस तो मुकला होता

"मूर्ख लंगडा शेरखान हा
कशास आला जंगलात ह्या?
इथे न चाले त्याची सत्ता
ठाव नसे का त्याचे त्याला?

हाकून देऊ इथून त्यासी"
गुरगुरली ती लांडगीणही
कुशीत अपुल्या पिलावळीला
घेऊन त्यांना चाटत होती..

तोच तयांना चाहूल आली
झाडीमधुनी येई कोणी
रोखून होते श्वास आपले
पाहु लागले दबा धरूनी

खुरडत आले लहानगे ते
खरचटलेले, जखमी होते
उभे राहिले तरी न डरता
गोड निरागस हासत होते

लांडग्यांसही नवल वाटले
किती लाघवी अन् सानुले
पोर माणसाचे ते पाहुन
मनात त्यांच्या प्रेम दाटले....



....रसप....
२८ मे २०११


४. 

लबाड कोल्हा नाव "तबाकी"
शेरखानच्या मागे-पुढती
चमचा त्याचा पक्का कपटी
जगतो उष्ट्या तुकड्यांवरती

खोड्या करणे, काड्या करणे
तंटा लावून मजा पहाणे
कुणी न ह्याला मित्र मानती
आपल्यापासून दूर ठेवती

तबाकी इथे जुना-पुराणा
कानाकोपरा ठाऊक त्याला
हेच जाणले शेरखानने
म्हणून संगती घेई त्याला

जंगलाच्या ह्या भागावरती
शेरखानची सत्ता नव्हती
नदीपारच्या जंगलामध्ये
पूर्वी त्याची हुकमत होती

लंगड्याचे ह्या कुणी न ऐके
शिकार ह्याचे पंजे चुकवे
म्हणून गेला माणसामागे
तरी मिळाले ह्याला चकवे!

डिवचलेला अन् चिडलेला
टेकाडावर वाघ पोचला
मागुन होता तबाकी कोल्हा
डरकाळ्यांचा नाद गुंजला..!!

"शिकार माझी परत करा
तुम्हांस सांगतो ऐका जरा
उडेल तुमची दाणादाण
वाघ दांडगा मी शेरखान!!"

....रसप....
२२ जून २०११

Monday, May 23, 2011

अम्बुधि लहरों के शोर में.... - भावानुवाद

"मराठी कविता समुहा"च्या "कविता एक अनुवाद अनेक" ह्या उपक्रमासाठी केलेला भावानुवाद -

खवळला सागर तरीही पाहिला मी शांत तो
लाल आकाशास आणिक सागराला रंगतो
खग विहरती मुक्तछंदी गूज त्यांना सांगतो
आपल्या घरट्याकडेही तोच त्यांना धाडतो

दिवस गेला दगदगीचा, सांजवा खोळंबला
दूर क्षितिजाला रवी मी अस्त जातां पाहिला
मी किनारी, ओलडोळी दृश्य हे न्याहाळले
अन् हताशा कळवळूनी मी मनाशी चिंतले -

नववधू डोळ्यांत जेव्हा आसवांना माळते
स्वच्छ आभाळात जेव्हा ऊनही रेंगाळते
सांज जेव्हा दाटल्या काळोखडोही झोपते
सांग तेव्हा दु:खही मनमोहिनी ना वाटते?

मी अजूनी गुंतलो आहेच ह्या कोड्यामधे
गुरफटूनी राहिलो, पण उकल होते ही कुठे..?


-
मूळ कविता - अम्बुधि लहरों के शोर में....
कवी - दीपक कुमार
भावानुवाद - ....रसप....
२३ मे २०११



मूळ कविता:

अम्बुधि लहरों के शोर में
असीम शान्ति की अनुभूति लिए,
अपनी लालिमा के ज़ोर से
अम्बर के साथ – लाल सागर को किए,
विहगों के होड़ को
घर लौट जाने का संदेसा दिए,
दिनभर की भाग दौड़ को
संध्या में थक जाने के लिए
दूर क्षितिज के मोड़ पे
सूरज को डूब जाते देखा!

तब, तट पे बैठे
इस दृश्य को देखते
नम आँखें लिए
बाजुओं को आजानुओं से टेकते
इस व्याकुल मन में
एक विचार आया!
किंतु उस उलझन का,
परामर्श आज भी नही पाया!
की जब विदाई में एक दुल्हन रोती है,
जब बिन बरखा-दिन में धुप खोती है,
जब शाम अंधेरे में सोती है,
तब, क्या उदासी खुबसूरत नही होती है?


- दीपक कुमार

Tuesday, May 10, 2011

सर झुकाओगे तो.... - भावानुवाद



दगडास रंगवूनी, बनवून देव त्याला
करता कितीक भक्ती, म्हणता कृतघ्न झाला?          

मज ठाव चोख आहे, मज ही खुबी प्रवाही
बस चाललो जिथे मी, रस्ता तिथेच झाला  

म्हणलास जीवना तू, कसल्या ख-या दिलाने!
जर तू न होय माझा, दुसरा कुणी मिळाला ! 

स्मरतोय ईश्वराला, मदिरेस प्राशताना
बनलाय अमृताचा, जहरी नसेच प्याला  

सगळ्या महाभुतांचा बस एक तोच स्वामी
वसलेत कोण कोठे, दिसतेच सर्व त्याला

-
मूळ रचना: सर झुकाओगे तो....
मूळ कवी: बशीर बद्र
भावानुवाद: ....रसप....
१० मे २०११

वृत्त कल्याणी (स्वामीजी कृत): ललगालगा लगागा ललगालगा लगागा


मूळ रचना:

सर झुकाओगे तो पत्थर देवता हो जाएगा
इतना मत चाहो उसे, वो बेवफ़ा हो जाएगा


हम भी दरिया हैं, हमें अपना हुनर मालूम है
जिस तरफ भी चल पड़ेंगे, रास्ता हो जाएगा


कितनी सच्चाई से मुझ से ज़िन्दगी ने कह दिया
तू नहीं मेरा, तो कोई दूसरा हो जाएगा


मैं ख़ुदा का नाम लेकर पी रहा हूँ दोस्तो
ज़हर भी इसमें अगर होगा, दवा हो जाएगा


सब उसी के हैं हवा, ख़ुश्बू, ज़मीनो-आसमाँ
मैं जहाँ भी जाऊँगा, उसको पता हो जाएगा



- बशीर बद्र

Tuesday, May 03, 2011

रुख़ से परदा उठा दे.... - भावानुवाद

चेहरा मोहिनी पाहु दे ना तुझा मैफलीचा पहा नूर बदले जरा
झिंगलेल्यास येई कशी शुद्धही? झोक जाऊनही तोल राखे जरा !

बोलु काही नको फक्त ये, बैस तू, वेदनाही मला आपली भासते
तू इथे पाहुनी कोण जाणे कसा मृत्युही हासला, थांबलाहे जरा !

मी निखारा असा, होतसे राखही इष्ट नाही तुला ही झळा लागणे
राहु दे लोचनी ओल माझ्या तशी तप्त आहेत हे आसु माझे जरा

तू फुले तोडता काळजी घे अशी ना डहाळी हलावी न आवाज हो
बाग नाही पुन्हा हा बहरणार रे दर्द होई कळ्यांना जपावे जरा

मूळ गझल - रुख़ से परदा उठा दे....
मूळ शायर - अनवर मिर्ज़ापुरी
भावानुवाद - ....रसप....
३ मे २०११


मूळ गझल -

रुख़ से परदा उठा दे ज़रा साक़िया
बस अभी रंग-ए-महफ़िल बदल जायेगा
है जो बेहोश वो होश में आयेगा
गिरनेवाला जो है वो संभल जायेगा

तुम तसल्ली ना दो सिर्फ़ बैठे रहो
वक़्त कुछ मेरे मरने का टल जायेगा
क्या ये कम है मसीहा के रहने ही से
मौत का भी इरादा बदल जायेगा

मेरा दामन तो जल ही चुका है मग़र
आँच तुम पर भी आये गंवारा नहीं
मेरे आँसू ना पोंछो ख़ुदा के लिये
वरना दामन तुम्हारा भी जल जायेगा

फूल कुछ इस तरह तोड़ ऐ बाग़बाँ
शाख़ हिलने ना पाये ना आवाज़ हो
वरना गुलशन पे रौनक ना फ़िर आयेगी
हर कली का दिल जो दहल जायेगा

- अनवर मिर्ज़ापुरी
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...