Wednesday, August 19, 2009

असाही पोळा


सण माझ्या राजाचा
राजा माझ्या शेताचा

आज त्याच्या रूपाला
चौपट खुलवायचं
हिरव्यागार शिवारासारखं
सुंदर सजवायचं

पण राजा तुला माझी
काय सांगू व्यथा..
'आ' वासल्या आभाळाचा
पोटात गोळा मोठा..!

वस्त्र तुला माझं देईन
स्वत: नागवा होऊन
रंग तुझ्या शिंगांना
आपलं रक्त देऊन

तरी पांढ-या आभाळाला
रडू फुटत नाही
नदीमधून धूळ उडते
विहिर भिजत नाही

पिण्यासाठी पाणी नाही
आंघोळ कशी घालू..?
मरण तुझ्याच शेताचं
सण कसा करू..??


....रसप....
१९ ऑगस्ट २००९

Friday, August 07, 2009

का जळले दीप

का-जळले दीप ज्योती प्रकाशताना
का-जळल्या ज्योती अंधार लोपताना

हे-लावले तरू माझ्याच अंगणात
वारा ईथेच का वाही उदासवाणा

हासू-न,का कुणी उपहास भासतो
हे भाव ना खरे मी खुद्द हासताना

"जा-ऊन पावसा", सांगे कुणी न का
हा खेळ थांबवा ते थेंब बोचताना

ना-सूर जाहले, शब्दांत मांडलेले
कोणास ना कळे, दुखते कशास त्यांना


....रसप....
७ ऑगस्ट २००९
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...