नक्की होते हरणे माझे तरी खेळलो डाव..

नक्की होते हरणे माझे तरी खेळलो डाव
नकोस आणू बहादुरीचा उगाच आविर्भाव

होते घर माझेच तरीही होतो उपरा मीच
माझ्या नावाच्या पाटीवर तू चिकटवले नाव

ज्याच्या त्याच्या लेखी झालो मीच खरा बदनाम
म्हणून आलो परक्या देशी सोडुन माझा गाव

जे जे माझे होते ते ते सारे केले दान
अंगावरच्या कपड्यांची पण भिकाऱ्यास त्या हाव

ही दुनिया माझ्या शब्दाला पाळत होती चोख
मलाच कळले नाही माझा कधी उतरला भाव

प्रवास माझा चालू आहे, किती लोटला काळ
अजूनही पण मलाच माझा गवसेना का ठाव ?

मेलो मी, पण चालुन ये तू नव्या दमाने चाल
छातीवरती घावांसाठी अजून आहे वाव

बांधण्यास स्वप्नांची थडगी बरेच होते हात
'जितू', ह्याच हातांनी केले होते वर्मी घाव


....रसप....
१३ सप्टेंबर २०१२