गुज़ारिश - चित्रपट कविता

काजळकाळ्या रात्रीला चांदण्याचं स्वप्न
स्वप्नातल्या चंद्राला डागांचं खुपणं
निद्रिस्त शरीराची अस्वस्थ कुरबुर
पुन्हा एकदा मनामध्ये अव्यक्त हुरहूर

गिरवलेल्या नशीबानं फुटलेलं ललाट
उगाचच उजळणारी निर्लज्ज पहाट
लादलेलं अस्तित्त्व जगण्याची सक्ती
पुन्हा एकदा व्यापून उरलेली विरक्ती

दैवासमोर गुडघे टेकून थकलेले उपाय
चेहरा फक्त उरलेला, ना हात ना पाय
सुटकेच्या शेवटासाठी मिनतवाऱ्या करणं
पुन्हा एकदा क्षण क्षण जगून जगून मरणं

करोडोंतल्या एकाला करोडोंतला रोग
असामान्य कर्तृत्वाला गलितगात्र भोग
बुरसटलेल्या क्षितिजाची आभाळाला किनार
पुन्हा एकदा चुकवायचे अंधाराचे उधार ...

....रसप....
१९ नोव्हेंबर २०११