Saturday, April 11, 2009

बंध रेशमाचे


जरी गेय नाही तरी बोल काही
तुला मी असे हे ना कधी पाहिले
असे सांजवेळी तुझे लाजणे हे
जणू पाकळ्या येथ खुल्या सांडणे

ठेविले जपूनी मनाच्या तळाशी
इथे आज माझे-तुझे तेच गाणे
कधी सूर माझा तुझ्या सूरताली
कधी अन् तुझाही एकरूप होणे

नदीच्या किनारी जसे झाड वेडे
तुझ्या खोल नेत्री तसा मुग्ध झालो
कुणाला कळावे मला काय झाले
जगाचा न माझा असा मी राहिलो

प्रिये ना कधी आपले दूर जाणे
बंध रेशमाचे कधी ना तुटावे
भले दूर होवो नदी अन् किनारा
तुला मी मला तू सदा सावरावे


....रसप....
११ एप्रिल २००९

No comments:

Post a Comment

Please do write your name.
आपलं नाव नक्की लिहा!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...