अंधाराच्या कुशीत शिरल्या भिंती

ह्या वाटेचे पाउल थकले आहे
वळणापाशी निवांत बसले आहे
पळून गेलेल्या दिवसाच्या मागे
धाव घेतली पण हिरमुसले आहे

क्षितिज विझवते एकेका रंगाला
झाड निजवते एकेका पक्ष्याला
गूढ शांततेचा कातरसा पुरिया
कुणी मुठीने मिटले आकाशाला

बंद घराच्या मूक उदासिन दारी
आगंतुक वाऱ्याची रोज हजेरी
हताश खिडकी कुरकुरते थोडीशी
अंगणातला वृक्ष सुन्न आजारी

थेंब थेंब ओघळते आहे रात्र
नीरवता ही यत्र तत्र सर्वत्र
मिणमिण करती विषण्णतेच्या वाती
अंधाराच्या कुशीत शिरल्या भिंती

....रसप....
१२ फेब्रुवारी २०१९