मनात मी कुठलेसे गाणे सहजच गुणगुणतो
माझ्या येथे अंगणात मग पाउस रुणझुणतो
लाघववेळी मोहक वेडा सुगंध दरवळता
पारिजात जो विझून गेला हसून मिणमिणतो
पुन्हा जुनीशी बेचैनी मग नवीन अंकुरते
अशीच अर्धी राहुन गेली कविता मोहरते
झुळुकीसोबत पाठवलेले शब्द तुझे मिळता
हवीहवीशी गोड वेदना स्वत:स रंगवते
डोळ्यामधल्या पाण्यासोबत अशीच तू ये ना
कितीक मोती ओवुन झाले माळुन तू घे ना
सप्तरंग प्रेमाचे माझे नभपटली सजता
हळवी फुंकर देऊन थोडे उडवुन तू ने ना
नकळत निसटुन गेलेला क्षण अवचित सापडतो
रंग गुलाबी दरवळणारा उधळुन मोहवतो
फूलपाखरू नाजुकसे ते तळहाती बसता
जणु ओठांचा अमृतप्याला गाली ओघळतो
सांग कधी तू अश्या पावसाला अनुभवले का?
केवळ माझ्या अंगणात हे गंध पसरले का?
पुन्हा पुन्हा माझ्या दु:खाने उदास मी हसता
गार हवेचा स्पर्श बदलता तुला समजले का ?
....रसप....
१० जुलै २०१२
सालाबादाप्रमाणे येणारच पाऊस,
ReplyDeleteकधी धुमसत, कधी भिरभिरत, कधी कोसळत...
त्याला आता माझ्या कौतुक शब्दांनी
बांधत नाही मी.
तू असा, तू तसा, हे सांगायला
मनात एक ढग उमलावा लागतो,
मी तर सारे सूर्यच नाकारून बसलोय
आणि साऱ्या बाष्पाचे झालेत कधीच हिमकण!
मात्र तू बरसलास की चिंब भिजायला
अजून आवडत मला, स्पष्टच सांगतो
'लाईक' च करतो मी, तुझी एकच सर आली तरी,
माझ्या कौतुक शब्दांना तुझ्या सरीची सर नाही रे..
तेव्हा रसप तू बरसत रहा , पसरत रहा
थेंब न थेंब असाच ह्या हिमनगावर!!!
- श्रीधर