हैं कोई दिलवाली?

कुणी घेता का हो हाती

झाला भार मला फार
किती दिवस हे मन
माझे मलाच बेजार

किती समजावू आता
देऊ सबुरीचा धीर
झाले प्रेमाच्या भुकेने
कासावीस उतावीळ

माझा खिसाही फाटका
आणि थोडका पगार
परि मनात बांधला
सोन्या-चांदीचा महाल

नको मला परी कुणी
नको राजकुमारीही
मज बापुड्याला शोभे
अशी असावी कुणीही

मागू नका मोबदला
प्रेम शोधून देण्याचा
करा पुण्याची शिदोरी
जीव वाचे गरीबाचा


....रसप....
०८ डिसेंबर २००९