स्वर्गसुख भोगीता....

मिठीत माझ्या मिठी घेऊनी विरघळुन गेलीस
दुग्ध-शर्करा शरीर माझे रुधिरातुनी भिनलीस

अजून माझ्या श्वासांमधुनी श्वास तुझा दरवळतो
स्पर्श हवेचा कोमल मजला केस तुझे भासतो

क्षणैक वाटे मनात मजला कुबेर मी बनलो का..?
असेल कुठले मौलिक रत्न तुझ्यापरि दुसरे का..?

आज भोगिले स्वर्गसुख मी धन्य धन्य पावलो
तव ओठिचे अमृत प्राशून अजरामर जाहलो



....रसप....
०४ ऑक्टोबर २००८