आकाश सर (बस स्टॉप वरच्या कविता)

.

.

येथे टिचकी मारा

.

.

तो (बस स्टॉप वरच्या कविता)

.



येथे टिचकी मारा



.

तू मैफलीत का बोलाविले मला..

माझा प्रवास ही अर्धाच राहिला
पेल्यात जाम ही अर्धाच राहिला

जो घोट घेतला नादात झिंगलो
धुंदीत भोगही अर्धाच राहिला

तो रोज़ शायरी मी गायलो अशी
शब्दांत शब्दही अर्धाच राहिला

वाटे मला न का अपमान कोणता
सन्मान ही मनी अर्धाच राहिला?

बोलू नकोस तू की प्रेम तोकडे
हृदयात श्वास ही अर्धाच राहिला

संताप प्यायलो कंठास जाळले
आवेश अंतरी अर्धाच राहिला

तू मैफलीत का बोलाविले मला
अंतास प्राण ही अर्धाच राहिला


....रसप....
१६ डिसेंबर २०१०

मौत तू एक कविता हैं.. (भावानुवाद)

काळ नावाची एक कविता आहे
एका कवितेचा माझ्याशी वायदा आहे..
सृजनाला चौकट देण्याचा..

अडखळत्या ठोक्यांच्या नादात
जेव्हा वेदना विरू लागेल
ओशाळल्या चेह-याने चंद्र क्षितिजावर रेंगाळेल
उगवता दिवस अन मावळती रात
घुटमळतील उगाच एकमेकांना पाहात
कणभर अंधार की कणभर प्रकाश?
उजेड-काळोखाच्या अस्तित्त्वांचा आभास..
अन अशातच सुरू होइल
शून्यातून अथांगतेकडचा प्रवास......

....एका कवितेचा माझ्याशी वायदा आहे..
सृजनाला चौकट देण्याचा....



....रसप....
१० डिसेंबर २०१०



मूळ कविता:

मौत तू एक कविता है,
मुझसे एक कविता का वादा है
मिलेगी मुझको

डूबती नब्ज़ों में जब दर्द को नींद आने लगे
ज़र्द सा चेहरा लिये जब चांद उफक तक पहुचे
दिन अभी पानी में हो, रात किनारे के करीब
ना अंधेरा ना उजाला हो, ना अभी रात ना दिन
...जिस्म जब ख़त्म हो और रूह को जब साँस आऐ

मुझसे एक कविता का वादा है
मिलेगी मुझको

-गुलज़ार