आँसू भीगी मुस्कानों से.. - भावानुवाद

अश्रूंना तो पिऊन हसतो, बघतो प्रत्येकाकडे
म्हाता-याचे नाव प्रेम तो बोले वेडेवाकडे

आठवांनी भरली ओंजळ पाठी स्वप्नांचे ओझे
जीव जाईतो नाव कुणाचे घेउन घाली साकडे

मुर्ती ह्याची इवलीशी पण कीर्ती सोन्यासारखी
अपुल्यामधला आहे वाटे पाहुनिया ह्याच्याकडे

नात्यांची देणी चुकवाया ह्याचे मोल नका मोजू
लुटता लुटता लुटण्याची आहे युक्ती त्याच्याकडे

ऐशी उंची आहे बुटक्या व्यापा-याला लाभली
पाय रोवुनी धरतीला हा भिडला अस्मानाकडे


मूळ कविता: आँसू भीगी मुस्कानों से हर चेहरे को तकता है
कवी: माणिक वर्मा
मराठी भावानुवाद: ....रसप.... (रणजित पराडकर)
२१ मार्च २०११ ते २४ मार्च २०११

मूळ रचना:

आँसू भीगी मुस्कानों से हर चेहरे को तकता है
प्यार नाम का बुढा मानव जाने क्या क्या बकता है

अंजुरी भर यादों के जुगनूँ, गठरी भर सपनों का बोझ
साँसों भर के नाम किसी का पहरों-पहरों रटता है

ढाई आखर का यह बौना, भीतर से सोना ही सोना
बाहर से इतना साधारण हम-तुम जैसा लगता है

रिश्तों की किश्ते मत भरना, इसके मन का मोल ना करना
यह ऐसा सौदागर है जो खुद लुटकर भी ठगता है

कितनी ऊँची है नीचाई इस भोले सौदाई की
आसमान होकर धरत पर पाँव-पाँव ये चलता है

- माणिक वर्मा