आशिक़ी

माझे चित्त कुठे कुणा गवसले द्यावे मला आणुनी
होते मीच दिले प्रियेस बहुधा हातावरी ठेवुनी

झाले काय पुढे हताश बसलो खोटे हसू दावतो
प्रेमी खास म्हणे असाच हरतो युद्धातही जिंकुनी

जातो जीव जरी प्रियेस बघता ना होय काही दया
मृत्यूदंड असे इथे प्रियकरा घेतोच तो जाळुनी

सौंदर्यास तिच्या नसेच उपमा ऐशी प्रिया साजिरी
पाही सूर्य तिला नभी अवतरे रातीस तो चोरुनी

सांगा काय गुन्हा असा करियला केली जरी आशिक़ी
नाही एक 'रण्या' असंख्य इथले गेलेत की भाळुनी


....रसप....
७ मार्च २०११

(वृत्त - शार्दूलविक्रीडित)