पीले पत्तों का मौसम जा चुका हैं

मूळ रचना:

पीले पत्तों का मौसम जा चुका हैं
ज़मीन में हर तरफ रंग ही रंग हैं
शोख और दिलकश
उजले आसमान में
सफ़ेद बादलों की टुकडियां तैर रही हैं
वादियों में हरी घास की कालीन बिछ गए हैं
यही सब कुछ था जब हम तुम मिले थे
वोहीं सब कुछ है लेकिन तुम नहीं हो

- जावेद अख्तर

भावानुवाद - १

झाडांची पिवळाई सरून गेली आहे
रंगांची उधळण सुरू झाली आहे
गही-या अन मनमोहक
निळ्या आकाशी -
पांढ-या ढगांचा ताटवा सजला आहे
डोंगरांनी हिरवागार गालीचा पांघरला आहे
असंच होतं सारं जेव्हा तू आली होतीस
तसंच आहे सारं पण........
तू नाहीस..

....रसप....
१३ मार्च २०११

भावानुवाद - २

आता सरूनही गेली बघ पिवळाई
पुन्हा एकवार मन रंगामध्ये न्हाई

रंग पानाफुलांना नि रंग जमिनीला
रंग डोळ्यांमध्ये आणि रंग क्षितिजाला

उजळल्या आकाशाला रंग निळा निळा
श्वेतरंगी मेघ पहा होती कसे गोळा

ऊबदार शाल जशी पांघरावी कुणी
तसे मला वाटे हिरवाईस पाहुनी

हाच साज लेऊन तू आली होतीस ना?
तोच साज तुझी वाट पाहतो पुन्हा….


....रसप....
१५ मार्च २०११

भावानुवाद - ३

बघ झडुनच गेली सर्व पाने जुनी ती
उधळण बहुरंगी जाहली भूवरीही

गडद मृदु छटांची मोहिनी ह्या मनाला
कळप विहरतो तो श्वेतरंगी ढगांचा

हिरवळ तनु ल्याली पर्वतांनी दऱ्यांनी
अलगद हलक्याने ओढली शाल कोणी?

अगतिक मन होते आठवांनी तुझ्या का?
दिवस बघ पुन्हा ते येतसी, तू न ये का?


....रसप....
१७ मार्च २०११

भावानुवाद - ४

पिवळी जुनाट सारी झडलीत जीर्ण पाने
उधळून रंग आता वसुधा हसे नव्याने

बहु रंग मोहवूनी करती मला नशीला
नभिच्या सजावटीला ढग शुभ्र पिंजलेला

हिरवा निसर्ग ऐसा हसतो खुल्या दिलानी
मज आठवे तुझे ते हसणे मधूर राणी

पुनरेकवार आला तव लाडका ऋतू हा
नसशील आज येथे, पण भास खास झाला


....रसप....
१७ मार्च २०११