'मराठी कविता समूहा'च्या 'लिहा ओळीवरून कविता -भाग ९१' मध्ये माझा सहभाग -
डावीकडे.. उजवीकडे..
मागे.. पुढे.. सगळीकडे
बघावं तिकडे चेहरेच चेहरे..
कुणी गोरा..कुणी काळा..
कुणी ऐटबाज.. कुणी बावळा..
उंच.. बुटका.. बारीक.. जाडा..
पण प्रत्येकाच्या डोक्यात एकच कीडा...!
"कधी येईल?" "कशी येईल?"
आणि मग ती आली..
डोलत डोलत.. हसतमुख
आणि जो-तो उभा सरसावून
पवित्रा घेऊन..
मला प्रत्येक चेहरा हरलेला दिसत होता..
रोजच्या धावपळीत स्वत:ला शोधायच्या लढाईत..
सुख मिळवायच्या लढाईत..
सुरक्षित होण्याच्या लढाईत
स्वत:च स्वत:शी हरलेला..
मी विचारमग्न...
खरंच, हेही एक आश्चर्य आहे..
रोजच्या हरण्याला काही हद्द नाही..
पण लोकलमध्ये शिरण्यासाठी
जिंकण्याची जिद्द आहे!!
मी ती लोकल सोडली..
फलाटावर नवीन गर्दी भरली..
पुन्हा असंख्य चेहरे
बावरलेले.. सावरलेले
डबडबलेले.. थबथबलेले
पण सगळेच हरलेले!
कदाचित हीच एक लढाई असावी
जिथे मध्यमवर्गीय जिंकतो
म्हणूनच असंख्य पराभव पचवून
रोज मनापासून लढतो...!
मोठ्या मोठ्या पराभवांचं शल्य
ह्या फुटकळ विजयामुळे बोचत नसावं..
बोचत असलं तरी थोडा काळ का होईना..
जाणवत नसावं..
म्हणूनच ही लढाई आहे..
म्हणूनच ही जिंकण्याची जिद्द आहे..!
पण खरंच, हेही एक आश्चर्य आहे..!
....रसप....
३० एप्रिल २०१२
No comments:
Post a Comment
Please do write your name.
आपलं नाव नक्की लिहा!