तुझं म्हणणं बरोबर आहे..
तू माझी 'प्रायोरिटी' नाहीस
माझंच चुकतं,
मी बोलून दाखवत नाही
झोपलेल्या तुला तासन तास न्याहाळतो
पण जागेपणी बघत नाही
तुझ्यासाठी लिहितो ,
पण तुझं नाव लिहित नाही
तुझ्यासाठी गातो
पण बोलून दाखवत नाही
तुझं म्हणणं बरोबर आहे..
तू माझी 'प्रायोरिटी' नाहीस
मी तुला जवळ घेऊ शकतो
तुझ्या श्वासांत हरवू शकतो
पण तुला 'माझी' म्हणू शकत नाही
कारण पायात प्रपंचाच्या बेड्या आहेत
आणि डोक्यावर संस्कारांचं ओझं
मी दबलोय..
मी जखडलोय..
पण ह्या दबलेल्या.. जखडलेल्या
माझ्यातच कैद असलेल्या मला
तूच एक मुक्तीचं स्वप्न आहेस..
हो.. तू स्वप्नच आहेस..
माझ्या काळ्या रात्रायुष्याला पडलेलं
साखरझोपेतील पहाटस्वप्न
जे मी रोज बघतो...
ज्यात मी रोज रमतो
पण शेवटी जागा होतो
पायातल्या बेड्या आणि डोक्यावरचं ओझं सांभाळत
खुरडत खुरडत चालायला..
तुझं म्हणणं बरोबर आहे..
तू माझी 'प्रायोरिटी' नाहीस
माझी 'प्रायोरिटी' माझी ही कैदच आहे..
माझी जन्मठेप..
माझी जन्मठेप..!
....रसप....
९ मे २०१२
No comments:
Post a Comment
Please do write your name.
आपलं नाव नक्की लिहा!