काउन्ट डाऊन

जडावलेले डोळे आणि ओढलेला चेहरा घेऊनच येते
ती सकाळ..
पावलं खेचत चालणारी वाट सुरू होते
अगदी बेडरूमपासून
आणि संपते थेट ऑफिसमध्ये!
मग मी बघतो माझ्यासारखेच काही
सुस्तावलेले चेहरे
आणि मनातल्या कंटाळवाण्या धुक्यात
मला एकटं वाटत नाही!
नव्या उमेदीने मी परत सुरु करतो
काउन्ट डाऊन पुढच्या वीकेंडचा !!
६ - ५ - ४ - ३ - २ - १

एकेक दिवस सरत जातो आणि
चेहरा अधिकाधिक खुलतो..!
शून्याच्या काउन्टवर येणारी ती शनिवारची रात्र
मी मोकाट सोडतो..

ती मला सुसाट बाईकवर घेऊन जाते..
वांद्र्यापासून नरीमन पॉइन्टपर्यंत
हातात असते -
टोलेजंग ओबेरॉयसमोर कट्ट्यावर बसून
'क्वीन्स नेकलेस' न्याहाळत घेतलेली
प्लास्टिकच्या कपातील कॉफी..

सहा दिवसांच्या घडामोडींचा हिशोब करता करता
बाईक बॅण्डस्टॅण्डला येते.. पुन्हा तोच दुधवाला..
अर्धा लिटर दुधाची पिशवी आणि मित्रांसोबत शर्यत..
एका घोटात पिशवी संपते.. जशी रात्र संपलेली असते..

मग रविवारचा दिवस जातो सुस्तीत
आणि रात्र मात्र अंगावर येते..
उबदार शालीला पडलेल्या छोट्याश्या भोकातून
येणाऱ्या गार हवेसारखी त्रास देते..
मी पापण्यांना ओढून उशीत तोंड खुपसतो...
चुळबुळ करतो..
काही सुचेनासं होतं.. एफएम लावतो..
"पुरानी जीन्स" मधली रेट्रो मेलोडी मनाला सुखावते..
आशा-किशोर-रफी-आरडी-एसडी
जणू काही केसांतून हलकासा फिरणारा एखादा हात...
मग बाहेरचा ट्राफिकचा आवाज रातकिड्यांसारखा गुंगवतो..
आणि एका अनाहूत क्षणी डोळ्याला डोळा लागतो..
अन काही वेळानेच उजाडतं..

जडावलेले डोळे आणि ओढलेला चेहरा घेऊनच येते
ती सकाळ..
पावलं खेचत चालणारी वाट सुरू होते
अगदी बेडरूमपासून
आणि संपते थेट ऑफिसमध्ये!
मनात परत काउन्ट डाऊन -
६ - ५ - ४ - ३ - २ - १

....रसप....
२० मे २०१२

वांद्रे - मुंबईतील एक उपनगर ("मुंबई उपनगर" जिल्ह्याचं हेडक्वार्टर) 
नरीमन पॉइन्ट - दक्षिण मुंबईचे एक टोक 
ओबेरॉय - सुप्रसिद्ध ओबेरॉय हॉटेल
क्वीन्स नेकलेस - ओबेरॉय समोरील समुद्राच्या भोवती असलेला रस्ता (मरीन ड्राइव्ह) रात्री ह्या अर्धगोलाकार रस्त्यावरील दिव्यांमुळे हा एखादा हिरेजडीत कंठहार भासतो.
बॅण्डस्टॅण्ड - बान्द्र्याचा समुद्रकिनारा