"रघुनंदन बर्वे" ह्यांच्या कवितेतील "ते सांगतात काही" ह्या शब्दांनी भुरळ घातली.. आणि एक गझल लिहिण्याचा प्रयत्न केला आहे...
पहा जमला का.....
.
.
ते सांगतात काही ते ऐकतात काही
का भावविश्व माझे दावू कुणासही मी
दु:खावरी सुखाला आधारतात काही
ना सोबती कुणीही होता मला हवासा
माझा प्रवास पाहूनी चालतात काही
केला कधीच नाही मी द्वेष वेदनेचा
आनंदही जगी ह्या क्षण वाटतात काही!
बोलू नये परंतु ही बात खास आहे
देवासही "अधाशी" संबोधतात काही!
मद्यालयात माझे नाहीच रोज जाणे
रस्ते उगाच तेथे का पोचतात काही?
जीतू नको बघू तू मागे-पुढे मुळीही
हे चावले कधी ना, पण भुंकतात काही!
....रसप....
१२ मे २०११
पहा जमला का.....
.
.
ते सांगतात काही ते ऐकतात काही
असते मनात काही ते बोलतात काही
का भावविश्व माझे दावू कुणासही मी
दु:खावरी सुखाला आधारतात काही
ना सोबती कुणीही होता मला हवासा
माझा प्रवास पाहूनी चालतात काही
केला कधीच नाही मी द्वेष वेदनेचा
आनंदही जगी ह्या क्षण वाटतात काही!
बोलू नये परंतु ही बात खास आहे
देवासही "अधाशी" संबोधतात काही!
मद्यालयात माझे नाहीच रोज जाणे
रस्ते उगाच तेथे का पोचतात काही?
जीतू नको बघू तू मागे-पुढे मुळीही
हे चावले कधी ना, पण भुंकतात काही!
....रसप....
१२ मे २०११
No comments:
Post a Comment
Please do write your name.
आपलं नाव नक्की लिहा!