"शायर उधारी" (बस स्टॉप वरच्या कविता)

"यह बाईस-ऐ-नौमीदी-ऐ-अरबाब-ऐ-हवस हैं
ग़ालिब को बुरा कहतें हो अच्छा नहीं करतें"

अर्थ विचारण्याची हिंमत
आमच्यात नसते
बस स्टॉप वरती "वाह वाह"
त्याला नेहमीच मिळते

काळी जीन्स आणि
चौकटीचा शर्टं
पायात फ्लोटर्स
डोक्यावर घरटं

आजपर्यंत "उधारी"ला
असाच बघत आलोय
"बाउन्सर" शायरीला
गुमान ऐकत आलोय

फटीचर बुडाचा
नेहमीच 'कडकी"त असतो
आमचीच सिगरेट घेऊन
आम्हालाच चावत असतो

त्यालाही कळतं -
आम्ही त्याची खेचतो
"वाह.. तेरी माँ की!"
म्हटल्यावर तोसुद्धा हसतो!

"शायर उधारी"
जन्मजात भिकारी
बाप गिरणी कामगार
पोसलेली बेकारी!

एका खोलीच्या घरात
नऊ जण राहतात
काळ्याकुट्ट वर्तमानात
स्वप्नांना शोधतात

ऐंशीच्या पुढचे आजी-आजोबा
कंबरेतून वाकतात
कमनशिबी लोकच कसे
दीर्घायुषी असतात?

परिस्थितीबद्दल आम्हाला
सहानुभूती आहे
पण त्याच्या शायरीवर
स्ट्रॉंग ऑब्जेक्शन आहे!!


....रसप....
४ ऑगस्ट २०११

(बस स्टॉप वरच्या कविता)