आर्ततेची 'ग्रेस'फुल सांज

क्षितीजास लागे कशी ओढ वेडी
तुझ्या गावची वाट चाले पुढे
फुलांच्या नशीबात कोमेजणे अन्
थवा पाखरांचा उदासी उडे

सुक्या पापणीला पुन्हा ओल येते
तुझ्या शब्दरंगांत तेजाळुनी
जुनी वेदनाही तुझे गीत गाते
तुझ्या दु:खगंगेमधे न्हाउनी

सरी पावसाच्या मुक्याने झराव्या
सुन्या माळरानावरी सोहळा
अश्या सांजवेळी रिता बैसलो मी
फुटे कोंब दु:खास हा कोवळा

तुझे शब्द वाचून मी पाहताना
मनावेगळे खेळ माझ्या मनी
ऋणाईत आजन्म आहे तुझा मी
खरा तूच रे अमृताचा धनी

जशी सांज तू पाहिली आर्ततेची
पुन्हा ती मनाला दिसावी कशी ?
तुझी पावले थांबली अंबराशी
पुन्हा सांग मागे फिरावी कशी ?


....रसप....
२५ एप्रिल २०१२
इट्स टाईम टू बी 'ग्रेस'फुल.........