अशी वेदना माझी सुंदर
मनात जपतो तिला निरंतर
बंद कुपी ही कस्तूरीची
दरवळते जणु सुगंध अत्तर
हिची कहाणी कुणा न कळली
जिथे पेटली तिथे उजळली
तिमिरशांततेला भेदूनी
पवित्र ज्योती कशी उमलली
डोळ्यांमधले अमृत टिपते
घावांतुन मकरंद प्राशते
काळाच्या झळयांना सोसुन
कनकासम ही चमचम करते
पाहुनिया स्वप्नांची शकले
नजरेचे ह्या पाउल थिजले
पुढे वेदना सरली माझी
तुकड्यांना त्या पुन्हा जोडले!
एकांताचे गाणे बनते
नभास साऱ्या व्यापुन उरते
जीवनवाटेवरी कोरड्या
रिमझिम रिमझिम कधी बरसते
....रसप....
१७ ऑक्टोबर २०११
"मराठी कविता समूहा"च्या "कविता-विश्व"च्या दिवाळी अंक - २०११ मध्ये प्रकाशित.
No comments:
Post a Comment
Please do write your name.
आपलं नाव नक्की लिहा!