मीही बोलावे आता हा विचार आहे
ऐकुन घ्या वा सोडुन द्या की, "सुमार आहे"
कितीक वर्षांपासुन तुमचे ऐकत आलो
आता मजला चुकते करणे उधार आहे
बालवयाचा असताना मी 'लहान' म्हटले
पोरवयाचा होता होता 'जवान' म्हटले
कधीच काही बोलायाला दिलेच नाही !
हुकूमशाहीला तुमच्या मी 'महान' म्हटले
जिकडे तिकडे तुम्हीच खुर्च्या धरून बसता
माझी तत्त्वप्रणाली ऐकुन खोचक हसता
तुमच्यामागे देश चालवुन काय साधले ?
चला, उठा, ना अडणे काही तुम्ही न असता
दमेकऱ्या, तू खोकुन घे जा तोंड दाबुनी
मधुमेह्या, तू अगोड हो जा सुया टोचुनी
लटपट लटपट पाय कापती बसल्या बसल्या
कसे जगाच्या याल तुम्ही जोडीस धावुनी ?
केवळ माझ्यासाठी आहे वेळ आजची
नको मला ती जीर्ण-शीर्णशी झूल कालची !
नसांत माझ्या सळसळते चैतन्य वाहते
बघुन थांबली मलाच दुनिया भोवतालची
मनात आता चंग बांधला, झुकणे नाही
खुरडत खुरडत असे चालणे जमणे नाही
आता घेतो उंच भरारी आकाशी मी
तुम्हासारखे कूपमंडुकी जगणे नाही
....रसप....
२१ नोव्हेंबर २०११
No comments:
Post a Comment
Please do write your name.
आपलं नाव नक्की लिहा!