मयुरेशच्या गझलेतील "मुर्दाड जीवनाला माझी दया न आली" ह्या मिसऱ्यावरून काही सुचलं -
मुर्दाड जीवनाला माझी दया न आली
मी हार मानुनीही केल्या कितीक चाली
माझ्यासमोर गेली वस्ती जळून सारी
त्यानेच जाळले अन् बनला स्वत:च वाली
अंधार सांडलेला वाटेवरी कधीचा
माझीच सावलीही आता फितूर झाली
मी ऐकला पुन्हा तो हुंकार ओळखीचा
आनंद शोधताना ही वेदना मिळाली
पूर्वी इथेच होती छाया निवांत थोडी
आता जमीनही का अंगार तप्त व्याली ?
....रसप....
२१ नोव्हेंबर २०११
No comments:
Post a Comment
Please do write your name.
आपलं नाव नक्की लिहा!