लिफाफा पापण्यांच्यासारखा पाणावला होता
तुझ्या पत्रातला मजकूर का ओलावला होता
अहाहा ! वार तू सारे किती केलेस प्रेमाने
तुझा प्रत्येक वर्मी घाव मी लाडावला होता
कुणाला दु:ख ना झाले अरे मेलीच म्हातारी
खरे तर आज माझा काळही सोकावला होता
मनाचे मागण्याला हात जोडूनी किती आले
असा कोणीच नाही देव ज्याला पावला होता
कधी आयुष्य झाले शर्यती ठाऊक ना कोणा
इथे जो तो जगामागे अधाशी धावला होता
मला ज्यांनी दिले होते धडे बेताल होण्याचे
जगाला सांगती वेडा उगा नादावला होता
मलाही जीवघेणा छंद जोपासायचा होता
तुझ्या बाणांस झेलूनी 'जितू' वेडावला होता
....रसप....
९ नोव्हेंबर २०११
surekh....
ReplyDeletekeep writing ranjeet .....
Mastach...
ReplyDelete