Tuesday, April 26, 2011

शिक्षा ह्या अपराधाला आजन्म मारणे होते

प्रभा प्रभुदेसाई ह्यांच्या गजलेतील ओळीवरून पुढे -

पाऊस पुन्हा ओघळला मन जागे माझे झाले
तू चुरला गुलाब, डोळे थोडेसे ओले झाले

पाहून चांदणी वाटे गालामध्ये हसली तू
चंद्राने चोरुन बघता संचितही ताजे झाले

काचेवरचे ते ओघळ अश्रूंसह वाळुन जाती
पण दु:ख कधी का ऐसे चुपचाप चालते झाले?

दे घाव आणि थोडेसे, जाई न प्राण हा माझा
प्रेमाबदली घाताचे हे खासच देणे झाले!

मी लिहिली होती कविता भाळूनी सौंदर्याला
कोणाला ठाउक होते की कितीक वेडे झाले ?

लोकांनी हसण्यासाठी मी प्रेम न केले होते
होताच हसे हे माझे आशीक़ शहाणे झाले

प्रेम केले अन झाला 'जीतू' तू घोर अपराधी
शिक्षा ह्या अपराधाला आजन्म मारणे होते

....रसप....
२६ एप्रिल २०११

No comments:

Post a Comment

Please do write your name.
आपलं नाव नक्की लिहा!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...