केशरी, तांबड्या रंगांच्या वेगवेगळ्या गडद छटा दाखवत
एका नाजूक क्षणी लुप्त होणारा सूर्य
हळूहळू करत...एकेका रेषेसरशी जिवंत होत जाणाऱ्या
आणि नकळत बोलू लागणाऱ्या एखाद्या चित्रासारखा..
लाल, निळ्या, काळ्या रंगांत हरवलेलं आकाश
झाडं, वेली, पक्ष्यांनाही लागलेली गुलाबी चाहूल..
पण माझ्या मनात मात्र एक अनाहूत काहूर..
ह्याच वेळेला 'कातरवेळ' म्हणत असावेत
इथून पुढे मनाच्या कातरपणाला सुरुवात होते
अश्या वेळी मला काहीच नको असतं..
मी, मी आणि फक्त मीच..
मग सभोवती असणारी
प्रत्येक अंधुक सजीव-निर्जीव वस्तू
वेगवेगळे मुखवटे चढवते...
मला हवे असलेले..
हसणारे.. रडणारे..
रुसलेले.. चिडणारे..
ओळखीचे.. अनोळखी
आणि काही माझ्यासारखेच..
हळवे हळवे, कातर कातर !
अचानक लक्ष जातं...
खिडकीत रुणझुणणाऱ्या 'विंड चाईम्स' कडे
तो तुझाच आवाज असतो...
पन्हाळीवर एक थेंब रेंगाळलेला दिसतो
तो तुझाच चेहरा वाटतो
'गुड नाईट, स्वीट ड्रीम्स'
म्हणणारा.. !
रोज..
ह्यानंतर पुढे काय होतं,
मला आठवत नाही
कारण डोळे उघडेपर्यंत
कातरवेळ थांबत नाही..
....रसप....
१९ जानेवारी २०१३
गुड नाईट, स्वीट ड्रीम्स !!
No comments:
Post a Comment
Please do write your name.
आपलं नाव नक्की लिहा!