विशाल आसमंत मी अथांगसा समुद्र तू

विशाल आसमंत मी अथांगसा समुद्र तू
तुझ्या मिठीत रंगतो क्षितीज माळताच तू

कधी कधी निराश मेघ काळवंडती मनी
तुफान शांतवून मी विसावतो तिथेच तू

उरात आग पेटवून जाळतो मलाच मी
हलाहलास प्राशुनी निशांत अन निवांत तू

तमास ओढुनी खुशाल रोज मी पहूडतो
उसंत ना मुळीच घेउनी खळाळतेस तू

तुझ्यामधे तुझी किती रूपे दडून राहती
तुझा न आरसा कुणी छबी तुझीच पूर्ण तू

तुझी भयाण शांतता कधी मनास कोरते 

कधी निवांततेस सोडुनी प्रकोपतेस तू

अकांडतांडवास पाहुनी विषण्ण मी उरे
विराट गर्जना करून क्रूर भासतेस तू

तुला बघून  क्रंदतो, तुला बघून भांडतो 

तुझ्या मिठीत रंगतो क्षितीज माळताच तू

....रसप....

२६ मार्च २०१२