कधीकाळचे भणंग येथे बघता बघता दिवाण बनले
देशाचा बाजार मांडला अन विकणारे अजाण ठरले
इतिहासाची पुनरावृत्ती होत असावी, कुणी जाणले ?
नव्या उद्याला आज-उद्याचे जुने कालचे निशाण उरले
माळ्यावरती नैतिकतेला गुंडाळुन बासनात ठेवा
माणुसकीचे विचारसुद्धा कलीयुगातिल पुराण ठरले
तिच्या प्रितीचा मनातला तो झरा आटला, असे वाटले
पुन्हा परत ही सागरभरती येउन डोळी उधाण भरले
आयुष्याने खेळवले मज पकडापकडी रोज स्वत:शी
पळून माझ्या मागे माझे नशीब जिप्सी-लमाण बनले
तिच्या गळ्याशी काळे सर अन हातामध्ये चुडा किणकिणे
जवळ जाउनी बघता "जीतू", डोळे केवळ विराण दिसले
....रसप....
१४ मार्च २०१२
No comments:
Post a Comment
Please do write your name.
आपलं नाव नक्की लिहा!