जगायला हवे तसे..

जगायला हवे तसे विमुक्त आज मी असे
सुखात मी असूनही उदास खास वाटते


शिकायतें नसीब से करें न तो किसे करें
मकाम पे विरानियाँ बहाल क्यूँ करीं हमें
कभी न रास आयेगी नुकीली हैं यह शोहरतें
.......... सुखात मी असूनही उदास खास वाटते

जगायला हवे तसे विमुक्त आज मी असे
नशेत मी असूनही उदास खास वाटते


बुडून जायचे मला तुझ्यात लाल सागरा
नकोच शुद्ध बोचरी, विषासमान वेदना
विषण्ण सुन्न सावली मनात दूर सांडते
.......... नशेत मी असूनही उदास खास वाटते

इसीको गर कहें खुशी किसे कहें चुभन यहाँ
हताश वाट थांबली भकासल्या दिशा दहा
कुणास एकटेपणा मनातला कधी दिसे?
.......... जगायला हवे तसे विमुक्त आज मी असे



....रसप....
२ जुलै २०११

हे गीत एका विशिष्ट प्रसंगासाठी लिहिले आहे. त्यामुळे तो प्रसंगसुद्धा वाचावाच.

इथे - "लिहा प्रसंगावर गीत - भाग १६ (मराठी कविता समूह)"