Tuesday, March 31, 2015

शून्याचा पांगुळगाडा

शून्यास पाहतो आहे
शून्याला दिसतो आहे
पसरले दूरवर शून्य
ते शून्यच बनतो आहे

मी कण-कण जगतो आहे
ही श्वासोत्सुकता नाही
अंतोत्सुक आयुष्याची
मृत्यूला चिंता नाही

ओलांडू बघतो रस्ता
पाऊलच उचलत नाही
साखळी तुटावी इतकी
वेदनाच वाढत नाही

बेसावध होतो तेव्हा
ठरलो माझा अपराधी
माझ्याच शरीराला ही
जडली 'मी' नामक व्याधी

मन माझे भणाणलेले
जणु जुनाट पडका वाडा
हे शरीर म्हणजे माझ्या
शून्याचा पांगुळगाडा

....रसप....
३१ मार्च २०१५

No comments:

Post a Comment

Please do write your name.
आपलं नाव नक्की लिहा!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...