का लिहितो मी कविता?

का लिहितो मी कविता?
कारण 'ती' लिहित नाही..
तीच जिला आजकाल गुलाबी रंग खूप आवडतो
किती ठोके चुकले त्याचा हिशेब नेहमी चुकतो
ती हसत राहते मनातल्या मनात
कुणालाच न सांगता
मी तेच मोती वेचतो आणि
गुंफतो माझी कविता !

का लिहितो मी कविता?
कारण 'तो' लिहित नाही..
तोच ज्याला कुठे दुखतंय तेच कळत नाही,
पण दु:ख उगाळायला आवडतं
त्याची व्यथा डोळ्यातून झरत राहते
काहीच न बोलता..
मी तेच शब्द टिपतो आणि
गातो माझी कविता !

का लिहितो मी कविता?
कारण 'तो' लिहित नाही..
तोच जो फक्त किनाऱ्याच्या दगडांवर आपटत राहातो
पुन्हा पुन्हा मागे जाऊन, पुन्हा पुन्हा उसळत राहातो
तो खवळतो, आतल्या आत खदखदतो..
कधीच न थकता
मी तोच उत्साह चोरतो आणि
उधळतो माझी कविता !

का लिहितो मी कविता?
कारण 'ते' लिहित नाहीत
तेच जे प्रत्येक गोष्ट शांतपणे बघतात
अन्याय, अत्याचार मूकपणे साहतात
चरफडतात, तळमळतात, धुमसतात
पण बायका-पोरं पाहून परत शांत होतात
ते चिडतात स्वत:वरच
पण कुणाला न दाखवता
मी तीच हताशा जाणतो आणि
देतो माझी कविता !

का लिहितो मी कविता?
कारण 'तो' कधीच लिहित नाही
तोच ज्याच्याकडे निर्मितीची शक्ती आहे,
पण व्यक्त व्हायची युक्ती नाही !
तो पाहतोय सगळं वर बसून
त्याने धरलाय हात माझा
आणि घेतोय सगळं लिहून
तोही होतो कधी खूष, कधी नाखूष
मग करतो मलाच लिहिता...
मी त्याचेच बोल बोलतो आणि
प्रसवते माझी कविता....

....रसप....
१३ जून २०१२