मुसक्या बांधलेली कविता
काल स्वप्नात आली
तिची घुसमट पाहून माझीही
खूप घालमेल झाली
मी म्हटलं, 'सोडवतो तुला'
ती म्हणाली, 'राहू दे..
मला सोडवावंसं अजून कुणाला वाटतं
मलाच जरा पाहू दे'
तिच्या हसऱ्या चेहऱ्यावर
दु:खाचा लवलेश नव्हता
दुर्लक्षित झाल्याच्या भावनेने
डोळ्यांत क्लेश नव्हता
माझी घालमेल वाढली तसे
खाडकन डोळे उघडले
अजून उजाडायला अवकाश होता..
अंधार पाहून समजले
डोक्यात आणि मनात
नुसतं काहूर माजलं होतं
तिच्या हसऱ्या चेहऱ्याने
मला बेचैन केलं होतं
नकळतच हातात
कागद आणि पेन घेतलं
शब्दांच्या शेपट्यांना
भावनेला जुंपलं...
एकेक शेर लिहित होतो,
एकेक कविता म्हणून
गझल पूर्ण होत होती
साच्यातून काढून....
पण डोक्यातलं काहूर
काही केल्या शमेना
अन डोळ्यातली आग
काही केल्या विझेना
कसं शमणार आणि कशी विझणार ?
कवितेच्या प्रेमात पडून
मी लिहायचं शिकलो होतो
अन गझल-गझल करता-करता
कवितेलाच विसरलो होतो......
....रसप....
६ जून २०१२
Apratim kavita ranjeet....
ReplyDeleteAmit Dange.