ती रुसली तेव्हा प्राजक्ताला गंध येइना झाला
आकाश ओढुनी गाढ झोपला चंद्र दिसेना झाला
आकाश ओढुनी गाढ झोपला चंद्र दिसेना झाला
ती रुसली तेव्हा आकाशी तो व्याकुळ घन गलबलला
अलगद येऊनी कानाशी तो "थांबव रे" कुजबुजला
ती रुसली तेव्हा गाण्यामधला सूरच हरवुन गेला
अन जाता जाता क्षितिजलोचनी काजळ देउन गेला
ती रुसली तेव्हा घरच्या पाउलवाटा त्या अडखळल्या
मी पुन्हा पुन्हा त्या चालत गेलो, पुन्हा पुन्हा त्या फिरल्या
ती रुसली तेव्हा ती न राहिली, होती केवळ छाया
तो दिवस उदासी मनी ठेवुनी असाच गेला वाया
....रसप....
३१ ऑगस्ट २०११
"ती नसते तेव्हा.."
"ती रुसते तेव्हा.."
"ती हसते तेव्हा"
Khup chaan...
ReplyDelete-Deepak