..जगणं.. तुझ्याविना

चंद्र सूर्यात पाठशिवणी दिवसेंदिवस चालते
रात्र दिवसा डोळ्यांमध्ये वणव्यासारखी जळते
तांबुस झोंब-या नजरेला सारं भकास दिसते
तुझ्याविना सखे मला जगणं सज़ा वाटते

कुठून कुठे माहित नाही माझाच मला प्रवास
रखरखत्या वाटेवरती म्रुगजळाचे आभास
आठवणीन्ची लाळ गिळून तहान थोडीच भागते
तुझ्याविना सखे मला जगणं भाजून काढते

मनामध्ये प्रेमाचे मी आज थडगे बांधले
पण मानेवरती हव्यासाचे भूत बसून राहिले
पुन्हा पुन्हा झटकूनही पुन्हा पुन्हा पछाडते
तुझ्याविना सखे मला जगणं भयाण करते

भळभळणारी जखम माझी खपलीच धरत नाही
घावावरती मुतायलाही कुणी ठाकत नाही
माझी हाक मलाच साद फिरून फिरून घालते
तुझ्याविना सखे मला जगणं बधीर भासते....


....रसप....
२० मे २००९