स्वच्छंदी

तू शब्दफुलांचे हार मला घालावे
मी धन्य मनाशी होते
तू मुकुट देखणे मज डोई ठेवावे
मी मलाच सुंदर दिसते

वेदना तुझी गाताना मीही बनते
कारुण्यसिंधुची गाज
फेसाळ वाहवा तीरावरती पसरे
तो खळखळ हसरा भास

प्रेमाचा वाहे तुझ्यात निर्मळ निर्झर
पान्हाच जणू आईचा
माझ्यासोबत मी नाव तुझे दावावे
हा हक्क जणू जनकाचा

पण तुझी भावना, अभिव्यक्ती, मी कविता
खेळू दे मज स्वच्छंदी
तू बांध पूल उड्डाणे घेण्यासाठी
ही मला नको तटबंदी

मज चिंब भिजू दे कधी तरी झाडांसम
छातीत भरू दे वारा
मज उन्हे वेचण्या अंगणात जाऊ दे
निजताना दे मज तारा

तू अज्ञाताच्या मागावर ने मजला
धुंडाळ दिशांना दाही
धावू दे मागे फूलपाखरांच्याही
मज मृगजळ समजत नाही

तू मला मिरव अन् ऊर फुलव अभिमानी
पण हट्ट पुरव माझेही
म्हणशील तू जसे तसे वागते बाबा
दे मला पाहिजे तेही

....रसप....
२३ एप्रिल २०१५