Sunday, April 27, 2014

प्रकाशदान

निर्जीव सुखाची जागा
प्राजक्तव्यथांच्या ओळी
ही रंगमाखली वेळ
अंगणवेडी रांगोळी

आकाशकोपरा माझा
अंधार जिथे विरघळला
तो दहिवर-गहिवर होउन
पानोपानी साकळला

शीतल वाऱ्याची शाल
गुरफटून घेतो आहे
मी ज्योत आतली माझ्या
रात्रीला देतो आहे

प्रत्येक कालचे स्वप्न
क्षितिजावर खोळंबावे
हे दु:खयुगांचे भोग
इतक्यात कसे संपावे ?

....रसप....
२७ एप्रिल २०१४

No comments:

Post a Comment

Please do write your name.
आपलं नाव नक्की लिहा!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...