पहिल्या स्पर्शाला ओझरते आठवतो आजही
शेवटच्या स्पर्शास विसरताना रडतो आजही
सोबत असते निरिच्छ काळी रात्रच ही नेहमी
मी पणतीसम शांतपणे जळतो विझतो आजही
कुणीच फिरकत नाही येथे, भेटणार ना कुणी
माझ्या अस्तित्वाची आशा बाळगतो आजही
कुठे झोपड्या, इमारती वा महाल वा बंगले
माणुस असलेला माणुस ना आढळतो आजही
एक महात्मा जो सत्याच्या कामी आला कधी
नोटेवरचा फोटो सारे आठवतो आजही
झळा सोसतो, वार झेलतो, कधी न हरतो 'जितू'
आशिक़ केवळ नकार ऐकुन तडफडतो आजही
....रसप....
२८ एप्रिल २०१३
No comments:
Post a Comment
Please do write your name.
आपलं नाव नक्की लिहा!