श्वास उरलेला..

समजून मनाला घेत
दिलासा देत
सराव्या राती
शब्दांत जुनीशी ओल
जिला ना मोल
तरीही गाती

खिडकीत चंद्र हो दंग
शुभ्रसा रंग
दु:ख उजळावे
डोळ्यांतुन येई गाज
खोल आवाज
कुणी ऐकावे ?

हा रोज चालतो खेळ
सरे ना वेळ
हताशा वाटे
अज्ञात व्यथांचे पूर
वृथा हुरहूर
भोवती दाटे

हा भोग भोगणे भाग
कपाळी डाग
मीच लिहिलेला
मृत्यू न मिळे दानात
आर्त प्राणात
श्वास उरलेला..

....रसप....
१८ फेब्रुवारी २०१३