साधा सोपा 'फंडा' !

एकदाच मरणे मंजुर की रोजच थोडे थोडे ?
असले काही असले-तसले मला न पडते कोडे
हसून माझ्या दु:खावर मी दु:खाला हासवतो
माझ्याशी मित्रत्वाचे मग दु:खच नाते जोडे !

लादुन घ्यावे स्वत: स्वत:वर बळजबरीने काही
हेच नेमके कधीच माझे मलाच जमले नाही
कुणी कुणी तर जीवनभरही मनास मारुन जगतो
आपलेच ना झेपत असते पण दुसऱ्याचे वाही !

नकोस तूही उगाच कुठल्या भोगाला कुरवाळू..
झाले-गेले पुन्हा आठवुन नकोस अश्रू ढाळू
हा क्षण जग जो समोर आहे तुझ्याच हातावरती
क्षणैक आनंदासाठी तू नकोस वेड्या भाळू

माझा तर जगण्याचा आहे साधा सोपा 'फंडा' !
मिळेल तेव्हा जसा जमावा तसा करावा 'कंडा' !
उद्या न असतो, परवा नसतो, 'आज' खरा मानावा
भरून वाहू दे भोगांचा भरेल तेव्हा हंडा !

चूकच असेल माझे पण मी म्हणुनच सुखात जगतो
क्षणाक्षणाचे क्षणाक्षणाला ऋण मी फेडत असतो
रंगछटा ना मला समजती, रंग तेव्हढा कळतो
मी रंगांनी रंगुन घेउन फक्त सोहळा करतो..
........................... मी रंगांनी रंगुन घेउन फक्त सोहळा करतो.. !

....रसप....
१७ सप्टेंबर २०१२