दु:ख माझे शांत केले वेदनांना पोसूनि
'मार' म्हटले वेदनेला जोर सारा लावूनि
चेतना उरलीच नाही दर्द इतका जाहला
मुक्त केले पाश सारे वासनेला त्यागुनि
गोंधळूनि स्तब्ध झाली दाहणारी वाटही
फाटले आभाळ जेव्हा थांबलो मी पेलूनि
संगतीचा हात मजला आज तु देऊ नको
पाहता यमदूत तुजला चालले कि परतुनि
....रसप....
४ जुलै २००९
'मार' म्हटले वेदनेला जोर सारा लावूनि
चेतना उरलीच नाही दर्द इतका जाहला
मुक्त केले पाश सारे वासनेला त्यागुनि
गोंधळूनि स्तब्ध झाली दाहणारी वाटही
फाटले आभाळ जेव्हा थांबलो मी पेलूनि
संगतीचा हात मजला आज तु देऊ नको
पाहता यमदूत तुजला चालले कि परतुनि
....रसप....
४ जुलै २००९
No comments:
Post a Comment
Please do write your name.
आपलं नाव नक्की लिहा!