हेतु नव्हता माझा..

माझं बोलणं तुला
आज काल आवडत नाही
खरं सांगायचं तर
ब-याचदा मलाही आवडत नाही..
पण बाहेर पडला शब्द
थांबवता येत नाही
अन् ओठ माझेच असले तरी
नेहमी मीच बोलत नाही
कधी माझी भीती बोलते
कधी बोलते हूरहूर
कधी जुन्या आठवणींचे
नुसतेच वाहतात पूर
कधी असतो पूर्वानुभव
तर कधी निखळ प्रेम
मनात असतं तेच बोलेन
काहीच नसतो नेम

वाळलेलं पान मी
वा-यावरती उडतोय
कधी इथे कधी तिथे
निष्कारण फिरतोय
कधी कुठे कशी माझी
भटकंती संपणार
ही असली फरफट तरी
कुठवर चालणार….??

चिडू नकोस सखे
सोड रुसवा तुझा
तुझ्या डोळ्यांत पाणी...
हा हेतु नव्हता माझा..


याचक..
....रसप....
२८ मार्च २००९