दिवस उजाडे सांज मावळे स्तब्धपणे मी पाहत राही
त्या किरणांच्या लालीतुनही रूप निरागस भुलवू पाही
समजावुनही समजत नाही मृगजळ प्याया धावत राही
पोळुन भाजुन जाळुन झाले मार्ग तरी मन बदलत नाही
शून्यातुन मी आलो उदयी शून्याकडेच वाटचाल ही
ठाउक नाही कोण शक्ति ही पुन्हा खेचुनी मागे नेई
महत्प्रयासी विझलो आहे नको पुन्हा ती लाही लाही
जळून गेले अणु-रेणुही भस्म कराया काहीच नाही
उधळुन टाकुन मखमाली ह्या संचित माझे डाचत राही
सुट्या मोकळ्या धाग्यांतुनही स्पर्श मलमली भासत राही
....रसप....
०२ सप्टेम्बर २००८
No comments:
Post a Comment
Please do write your name.
आपलं नाव नक्की लिहा!