एका शेराची कविता

नवा रंग माझ्या घराला दिला 

नसे आवडीचा, तरी का दिला?

कुणाला विचारायचा जाब मी ?

घरातील सगळेच माझेच की !

नवा गंध छातीत मी ओढला 

अनावर उसळला जुना खोकला 

जरा थांबलो, शांत झालो जरा 

जपूनच पुन्हा श्वास मी घेतला 

सवय लागली हीच नकळत मला 

हळू अन् जपुन श्वास घेतो अता 

. 

. 

घराच्या पुढे एक चाफा असे 

सवे डोलणारा कडूनिंबही 

हसू रानफूलातले गोडसे 

मधूनच दिसे अन् मधूनच लपे 

धडाडून बुलडोझराला तिथे 

कुणी निर्दयाने फिरवले असे 

न चाफा तिथे ना कडूनिंबही 

फुलांची चिरडली मुकी आसवे 

. 

. 

इथे वास येतो विचित्रच अता 

नवा रंग अन् झाडप्रेतांतला  

इथे ह्या घरी मी जरी जन्मलो

उद्या ह्याच मातीत संपीनही

तरीही मला वेगळे वाटते 

कसे वाटते, काय सांगायचे ?

. 

. 

. 

. 

. 

. 

"तसा मी स्वतःच्या घरी राहतो 

मला मी तरी पाहुणा वाटतो !"

....रसप... 

१७ डिसेंबर २०१९