रंगमंचाला न ठाउक बदलले पडदे किती
तेच ते नेपथ्य तरिही हासले, रडले किती
वेदना, दु:खे, व्यथांचे साठले खजिने किती
आसवांवर पौरुषाची ठोकली कुलुपे किती
वाटते पाहून ओंजळ पूर्ण भरुनी सांडता
ह्यातले माझे किती अन् त्यातले माझे किती ?
जग मनापासून तू विज्ञान आणिक धर्मही..
बघ कुणीही सांगते का 'राहिली मिनिटे किती' ?
पाहिला जेव्हा जनाज़ा हात तेव्हा जोडले
एक क्षण माणूस झालो, एरव्ही जमले किती ?
एक माझ्या आत्महत्येने तुम्ही हेलावता
गाडली आहेत वाफ्यातून मी प्रेते किती !
....रसप....
६ जानेवारी २०१५
तेच ते नेपथ्य तरिही हासले, रडले किती
वेदना, दु:खे, व्यथांचे साठले खजिने किती
आसवांवर पौरुषाची ठोकली कुलुपे किती
वाटते पाहून ओंजळ पूर्ण भरुनी सांडता
ह्यातले माझे किती अन् त्यातले माझे किती ?
जग मनापासून तू विज्ञान आणिक धर्मही..
बघ कुणीही सांगते का 'राहिली मिनिटे किती' ?
पाहिला जेव्हा जनाज़ा हात तेव्हा जोडले
एक क्षण माणूस झालो, एरव्ही जमले किती ?
एक माझ्या आत्महत्येने तुम्ही हेलावता
गाडली आहेत वाफ्यातून मी प्रेते किती !
....रसप....
६ जानेवारी २०१५
अस्वस्थता शिगोशिग भरली आहे
ReplyDelete