रिता नसे हा प्याला मित्रा

रिता नसे हा प्याला मित्रा
काठोकाठ भरला रे
पुन्हा एकदा पहा जरासा
कसा छलकतो आहे रे

शब्द नाचती मला खुणवती
गुंफुनी माला करण्या रे
पडता बाहेर विखरून जातील
कुठून आणू लिहिण्या रे

अमृत ओठांचे त्या प्यालो
अंश सोडला आहे रे
काठावरती पेल्याच्या बघ
रंग गुलाबी चढला रे

गोड लाजरा रम्य साजिरा
तिचा झळकतो मुखडा रे
चोरून तिरके पाहून मजला
पेल्यामधुनी हसला रे

कंठ न ओला झाला हा परी
पिऊन सागर तरलो रे
सारे आहे भोगाया तरी
तिच्याविना मी झुरलो रे

कोण जन्मीचे पाप भोगतो
पुण्य की कोणा जन्मीचे
चार घडीचा डाव मांडला
तिने सोडला अर्धा रे

रिता नसे हा प्याला मित्रा
मीच जाहलो रिता रे
पोकळ उरले शरीर केवळ
मन आत्म्याची चिता रे


....रसप....
१९ ऑगस्ट २००८