ओढ

तुझे फोटो न्याहाळतो,
तुझे व्हिडीओ पाहतो,
तुझा आवाजसुद्धा ऐकतो,
आणि काही क्षण हरवलेला असतो
आपण दूर असतो तरी
त्या वेळी सर्वांना वाटतं
की काही क्षणांसाठी का होईना
आपल्यातलं अंतर मिटतं..

पण सत्य वेगळं आहे
जे माझं मलाच कळलं आहे

एक थकलेलं मन
फक्त कल्पना करत असतं
क्षणार्धात सगळा शीण घालवणाऱ्या,
सहस्त्ररश्मी तेज चेतवणाऱ्या,
रणरणत्या उन्हात फुललेल्या गुलमोहरासारखं हसवणाऱ्या,
कभिन्न कातळातून उगवलेल्या कोंबासारखं जगवणाऱ्या,
आजवर कधीच न अनुभवलेल्या
आजवर कधीच न दरवळलेल्या
एका कोवळ्या गंधाची
तुझ्या सोवळ्या गंधाची..

पण कल्पनाविलासाने वास्तवाचा रखरखाट शमत नसतोच..

म्हणून रोज तुझा गंध मी भरभरून घेतो
एकेका क्षणात
आणि भरून भरून घेतो,
एकेका श्वासात
अन् मग पुढच्या भेटीपर्यंत
श्वास घेत असतो,
पुरवून पुरवून
मोजून मापून..

समजेल तुलाही
हे माझं कुणालाच न दिसणारं वेडेपण
कधी तरी तूसुद्धा अनुभवशीलच की
एका बापाचं हळवेपण !

....रसप....
४ डिसेंबर २०१४
(संपादन - २१ जून २०१५)