असाही पोळा

सण माझ्या राजाचा
राजा माझ्या शेताचा

आज त्याच्या रूपाला
चौपट खुलवायचं
हिरव्यागार शिवारासारखं
सुंदर सजवायचं

पण राजा तुला माझी
काय सांगू व्यथा..
'आ' वासल्या आभाळाचा
पोटात गोळा मोठा..!

वस्त्र तुला माझं देईन
स्वत: नागवा होऊन
रंग तुझ्या शिंगांना
आपलं रक्त देऊन

तरी पांढ-या आभाळाला
रडू फुटत नाही
नदीमधून धूळ उडते
विहिर भिजत नाही

पिण्यासाठी पाणी नाही
आंघोळ कशी घालू..?
मरण तुझ्याच शेताचं
सण कसा करू..??


....रसप....
१९ ऑगस्ट २००९

का जळले दीप

का-जळले दीप ज्योती प्रकाशताना
का-जळल्या ज्योती अंधार लोपताना

हे-लावले तरू माझ्याच अंगणात
वारा ईथेच का वाही उदासवाणा

हासू-न,का कुणी उपहास भासतो
हे भाव ना खरे मी खुद्द हासताना

"जा-ऊन पावसा", सांगे कुणी न का
हा खेळ थांबवा ते थेंब बोचताना

ना-सूर जाहले, शब्दांत मांडलेले
कोणास ना कळे, दुखते कशास त्यांना


....रसप....
७ ऑगस्ट २००९